"Drogowskazy"

[Stracony]

Naiwność bez granic

Jest celem twym lub prześladowaniem

Dobrze ci z tym żyć

I tylko czasem takie przychodzą dni

Gdy chce ci się wyć.

 

Gdy nie ma już nic

Na nowo znów oszukasz się

Być może przyjdzie ten dzień

Gdy promień słońca ogrzeje

Serce twe i duszy cień.

 

Gdy jeszcze możesz sprawdzić

Siłę swojej słabości

Nie jest z tobą tak źle

Gorzej ,gdy w ociężałej bezradności

Odnajdziesz swój dzień, życia sens.

 

Być naiwnym, to nie grzech

Choć często budzisz na ustach śmiech

Tak to już w twym życiu jest

Że płaczesz , a inni śmieją się.

Nie załamuj rąk. Jesteś im potrzebny.

Edytowane 21 Kwietnia 2021 przez Stracony
zbędny zaimek zwrotny (wyświetl historię edycji)

[corival]

@Stracony Troszkę gorzkie to słowa. Szczególnie przemówiła do mnie ostatnia strofa. 

Osobiście zlikwidowałabym parę "się", ale to Ty jesteś autorem :) Pozdrawiam :)

[Stracony]

@corival Oj tak, zdecydowanie masz rację. Dziękuję. Poprawię w wolnej chwili.

[GrumpyElf]

@Stracony Utwór nie zawsze rytmicznie siedzi i jest przez to trochę kanciasty - wybacz. Za to jest napisany żarliwym i szczerym przekazem, a puenta bardzo do mnie przemawia. Tacy ludzie są bardzo potrzebni światu. 

[Stracony]

@GrumpyElf Oczywiście ,że jest kanciasty i nie zawsze rytmicznie siedzi. Gdyby był okrągły i siedział, to ja byłbym poetą :) Ty piszesz "wybacz" , ja napiszę dziękuję :)

[GrumpyElf]

@Stracony Uwagi były odnośnie formy, akurat nie uważam jej za wyrocznię, zdecydowanie bardziej wolę jeśli utwór wzbudza we mnie emocje, a nie tylko uznanie dla kunsztu. Także i ja dziękuję.