Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

aspidistra


Rekomendowane odpowiedzi

miłość  mnie  zapomniała 

nurzając

 

ugięta wybujałą kiścią kwiatów 

zielona gałąź pękła 

 

co wrzące serce rzuci w krew 

trzęsidłem prowadzi 

beczką gwoździami nabitą 

stoczy 

 

byle w dłoni pestka

 

 

 

Edytowane przez Somalija (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@Somalija We wszystkim musi być umiar, bo...kotka można na śmierć zagłaskać, roślinkę z nadopiekuńczości zatopić. A człowieka przeciążyć nadmiarem miłości.

Prawdopodobnie źle odczytałem sens wiersza - jeśli tak, wybacz!

Pozdrawiam serdecznie!

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@[email protected] Grzesiu, jednak  nie schowasz tego noża  ? Co tam jeszcze było  ? Rety... siekiera...

Już przez  moment myślałam, że mi przebaczyłeś

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

 

 

 

@error_erros To wiersz wolny, ma uwalniać myśli i emocje. Skoro tam Cię podprowadził... 

 

Bardzo dziękuję za czytanie i odpowiedź .

Edytowane przez Somalija (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@Dag staram się pracować. Przy każdym wierszu  zapisuję 4-6 kartek a4. Piszę, skreślam, wyrzucam, myślę. Potem wracając znowu skreślam. Cały czas szukam kodowania emocji, przy użyciu jak najmniejszej liczby słów.     

Muszę  jeszcze szlifować otwieranie  i zamykanie frazy i generalnie  zapis, bo jest  sztywny. 

 

A prywatnie mam  czworo małych oczek, które na mnie patrzą, bez ustanku. 

Na razie wystarczy... 

 

 

Edytowane przez Somalija (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Magda1973 aż się dziwię czemu taki mały odzew  Naprawdę świetny tekst Pozdrawiam 
    • Stał na rogu młody muzyk Szarpał struny niestrudzenie Lecz cisza na burzę wróży Przerwał gdy dostał z kałuży  Od merola z zadaszeniem   Wnet w afekcie niewerbalnie  Dał znać co o owej sprawie sądzi  By móc niepowetowane Straty natury moralnej  Wziąć zaraz jak za pas nogi 
    • @egzegeta   Może pana to zaboleć, jednak: w Polsce mieliśmy tylko i wyłącznie trzy dyktatury - wojskowe: naczelnik Tadeusz Kościuszko, marszałek Polski Józef Piłsudski i generał Wojciech Jaruzelski - ci wszyscy byli Polakami pochodzenia szlacheckiego i ja jako skromny obywatel Trzeciej Rzeczypospolitej Polskiej z niesamowitą przeszłością i jeszcze większą tradycją rodzinną - serdecznie pana zapraszam na mój esej pod tytułem - "Saga" - niech pan sam zauważy - ten profil ma zielony kolor i żaden użytkownik na własnym profilu nie reklamuje innych flag - jak na innych - non stop ukraińskie, de facto: chazarskie - proste i logiczne? Jest pan na wojskowym profilu, owszem, czasami jest ostro przez kretów..   Łukasz Jasiński 
    • @viola arvensis dziekuję bardzo:))
    • 3 Listopada 1939. Piątek.   Zamęt ciężki dostał nam się, cięmiężone plemię, widzieć rozkrwawione Świętokrzyskie ziemie ciężka nasza pora, listopadowa słota wschód słońca, złota pora krucha gdzie każdy gaj oliwny, każda sosna to Golgota   i nie było nigdy chwili takiej za mojego życia by świat wyszedł przede mną ze swą urodą z ukrycia tkały puste korony w górze złote pajęczyny gałęzi rozświetlanych ciepłym rannym światłem na dole nadal trwała ciemność, sens metaforyczny którego zdolności wam przepisać nie posiadłem   odezwał się całym lasem lament świętokrzyski wczoraj znaleźli ciało, umarł prezydent Artwiński ciągną nas za miasto, tacy sami, tacy różni pochyl ku nam głowę, Boże, rozłóż się na Bruszni   proszę Ciebie, Chryste, kiedy zejdę w spokój wieczny by niebo było jak dzisiejsze nad stadionem leśnym buki skrzypią nam hosanny, mroźne błoto twardo stuka idziemy by moralności Polak nie musiał daleko szukać  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...