Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

      nie wolno mi


w szale krwi
w głupim szale
pomieszałbym wszystko
głupiec!

zamieniłbym czarne na białe

 

nie wolno mi zmienić świata
bo bez tej jednej duszy
nigdy nie byłabyś taka

 

bo bez tej jednej duszy
byłabyś pąkiem nie kwiatem
a ja - nie byłbym rycerzem

 
tylko twoim katem

 

słowa więzłyby w gardle
a uczucia w głupcu!
co zamienił białe na czarne

 

amen

 

 

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Gdyby mi coś przeszkadzało, miałbyś o tym w moim pierwszym komentarzu ;>

Opublikowano

@Antoine W Antoni, lubię Twoje pisanie. Twoje teksty są ładne i mają jakiś taki fajny klimat jako całość. Nie wiem jak to określić są takie urokliwe? Nazwałbym je też okrągłymi, cokolwiek by to nie oznaczało. Nie wiem, czy się zgadzam z merytoryczną warstwą wiersza, choć pomylenie białego i czarnego hmm, coś w tym jest, choć ja tu ciągle widzę cały czas plejadę odcieni szarości i bardzo chciałbym widzieć jak najwięcej pięknych kolorów. Pewnie ja bym nie zakończył wiersza słowem amen, ale to dyskusyjna teza. W każdym razie z podobaniem dużym:))

Opublikowano

@Antoine W trochę myślałem nad Twoim tekstem. Mam swoje interpretacje i zupełnie nie wiem, czy zgodne z Twoimi. I faktycznie w nich doszedłem do słowa amen (według mojego rozumienia - niech się stanie). Chyba w poezji te płaszczyzny interpretacji są tak istotne...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Kamil Olszówka Czesc i chwała bohaterom! Piekny wiersz. Zostawiam szczery  podziw

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • @Simon Tracy W trumnie umieszczasz parę kochanków w wiecznym uścisku, co dodaje tej śmierci swojego rodzaju romantyzmu. Spotkałam się z tym pierwszy raz. Ale szczególnie poruszająca jest druga część, gdzie sen z ukochaną kontrastuje z przebudzeniem "do zimnej jak lód" rzeczywistości. Ostatnie wersy (dotyczące broni) są dla mnie wyjątkowo trudne — sugerują możliwość samobójstwa, co całemu wierszowi nadaje bardzo ciemny wymiar. Ogólnie tekst jest piękny.
    • ~~ Jarek i Karol dzisiaj w Zimowie - po co przybyli? Zaraz odpowiem .. Kupili narty - liczą na śnieg, tego tu nie ma - był, ale zbiegł; czyli stopniał i spłynął .. Obarczyli więc winą obecnie rządzących - bo to ponoć przez nich, mamy okres gorący pomiędzy Polakami .. Czy to jest prawdą? Odpowiedzcie sami i .. czy śnieg od tego topnieje?!! Skomentujcie szybko .. bo mnie krew zaleje!! ~~
    • @lena2_ To piękny wiersz! Czytam to jako rozmowę z sobą – między tą częścią nas, która chce wolności i rozwoju, a tą, która wie o naszych ludzkich ograniczeniach. Wiersz ma też lekkość – jest lakoniczny, ale wiele mówi.
    • @Nata_Kruk To piękny wiersz o twórczości, melancholii i przemianie emocji w sztukę. Smutek i niepewność przechodzą w pracę rąk, gdy abstrakcyjne uczucia stają się namacalne — kolory na palecie, pociągnięcia pędzla. Jest kontrast w tym wierszu. Na początku wszystko jest statyczne, szare, zadumane — jesień, szarość, a potem pojawia się ruch, energia: "wybudzam farby", "sztaluga pląsa", uśmiech. To nie jest ucieczka od smutku, ale jakaś transformacja go w coś. Pytanie na końcu — "czy zechcesz teraz ramkę dorobić?" — jest super nieproste i genialne.  To pytanie o ukończenie, o wypełnienie, o krok dalej. A może i o to, czy w ogóle mamy prawo „dokończyć" rzeczy niedokończone? Pewnie znowu za bardzo kombinuję - wiersz piękny i mądry. :))
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...