Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

 

my jesteśmy dwa grubasy

nauczymy cię mądrości

twój intelekt jest słabiutki

jak szkielecik z cienkich kości

 

czy ty wiesz że nasza ziemia

jest kuleczką a nie płaska

a gdy cegła spadnie z dachu

to ci może łeb roztrzaskać

 

a na przykład w twoim uszku

ślimak wierci się malutki

gdyby jego tam nie było

byś nie słyszał kochaniutki

 

pomyśl głupi o wszechświecie

czarnych dziurach horyzontach

kwantach falach no i strunach

o wieczności i początkach

 

ty zapewne myślisz sobie

dwa plus dwa to piątka będzie

zacznij lepiej ty wędrówkę

by rozumu szukać wszędzie

 

pomyśl trochę o kulturze

wierszach rzeźbach i obrazach

o symfoniach sensie życia

tobie dumać się przydarza?

 

o cierpieniu i o wojnie

gwałtach mordach i szaleńcach

czy zakutą twoją pałę

do myślenia to zachęca?

 

pomyśl wreszcie o idei

dla niej warto się poświęcić

a ty tylko coś mamroczesz

i stękaniem nas tu dręczysz

 

*

my tu sobie gadu gadu

lepiej dajmy szybko chodu

on się wcale nie chciał uczyć

lecz bezczelnie umarł z głodu

 

Opublikowano

@Dekaos Dondi po przeczytaniu Twojego wiersza przyszła mi na myśl piramida Masłowa. I przeskok w hierarchii potrzeb. Ale również powiedzenie - Syty głodnego nie zrozumie. Ciekawie to przedstawiłeś :) Pozdrawiam :)

Opublikowano

@Vanilla

Vanilla↔Dzięki:)↔Słuszny komet Twój:)↔To raczej na myśli miałem swej.

Czasami zapominamy, o meritum... w tym wszystkim...:)↔Pozdrawiam:)

@Pi_

PI↔3,14...↔Dzięki:)↔Otóż to.↔No niestety. Tak czasami bywa.

Człek człeka "przytłacza" jakby zapominając, o tym, co istotne:)↔Pozdrawiam:)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Nie wiem tak szybko. Może i tak.  Jest tu obraz  rozbudowywanego cmentarzyka z pewną historią o rzędy bloków na urny, które będą (częściowo już tak jest) okalać. Trudno to opisać jeśli ktoś czegoś takiego się nie spodziewa w naszym otoczeniu. Zaskakujące. Pzdr    
    • Gdzieś tam składasz skroń do snu na lodowej planecie, a pomiędzy nami błyska gęsta galaktyka i mgławicą obolałą tęsknotą dotyka ust mych ogień, nim słowo skargi na nich wyplecie.   Iskrzy warkoczami plazmy sypiącej szkarłatem, jak bryzgami wieczności po krawędziach ciężaru, czasu załamanego wśród lotności bezmiaru i w pyle nocy wiszącej za mym zaświatem.   Jego kres wyznacza czerń, milcząco otulona pastelową nicością rozwierzganej przestrzeni. W pęknięciu symetrii, odnogami promieni pęczniejących drzazgami rozgwieżdżonego grona.   Tę bliskość odczuwa nabrzmiała źrenica, zeszklona w głębi kształtem zmiennokształtnej oddali, paletami wspomnienia, które zanim wypali — znaki Łodzi na czole i krwi na skórze lica.   I wpływasz we mnie światłem o ciemnej teksturze, przychodząc niczym cień pod owalem powiek, jak ptak, z jakiego rodzi się nowy człowiek przed tablicą swego imienia wyrytą w chmurze.  
    • @hania kluseczka Ten wiersz jest intensywny, intymny i trochę konfesyjny, jakby głos liryczny mówił do kogoś, kogo podtrzymuje, ale jednocześnie oskarża. Jest w nim sporo emocjonalnej goryczy i ambiwalencji.
    • @wierszyki Ten wiersz jest pełen kontrastów między zwyczajnością a katastrofą, między codziennością a śmiercią. Obrazy są poszarpane, czasem brutalne, czasem delikatne – przypominają notatki z ruin, z pogorzeliska, ale też ze zwyczajnej jesieni.
    • cement we włosach pył w nozdrzach gardle jeże budują dla siebie parter   okienka w błękit szelest nad dachy w pułap nad marność lecą kasztany   ludzik z zapałek oparzył dłonie szramę na udzie woskiem obłożył   znowuż spokojnie   czeka w jesieni na święto wszystkich darów dla ziemi   tam tylko w ściany aż kolorowe tak jak w Port-au-Prince gustuje człowiek   przy dawnym płocie rząd nowych kwater urna przy urnie stać będzie bracie            
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...