Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

na koniec twój żart ulubiony
(chichoczesz zbierając ubrania)
ty mnie zawsze dotykasz tak celnie
jak gdybym robiła to sama

na świat twój zamyka się okno
i realizm kradnie nam wszystko
jak kadr twego łóżka od prawdy
daleka jest nasza bliskość

zostają wilgotne chusteczki
zwinięte na nocnym stoliku
to mogła być córka dla której chciałaś
unikać błędów rodziców

Opublikowano (edytowane)

@error_erros środkowa strofa ma coś w sobie - prawdę objawioną? tu jest moc wiersza

tytuł i konkluzja - trochę jest śmiesznie, ale i niezręcznie zarazem jak z tym tekstem wrzutą Dziękuj Bogu że nie wyschłaś(eś) na prześcieradle...  trywialne i obsceniczne zarazem ciężko to pod humor i powagę podpiąć...

 

Jestem na nie, ale nie poddaję się tak łatwo jeszcze tu wrócę.

 

Pozdrawiam

Pan Ropuch

Edytowane przez Pan Ropuch (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

@Pan Ropuch Niezręczność rozumiem, bo temat jest generalnie dość wstydliwy. Ale nie rozumiem śmieszności - w moim odczuciu to jest cholernie smutny wiersz. W każdym razie nie absolutnie nie celowałem tu w żaden humor. Być może masz takie wrażenie, bo sens ostatniej strofy odczytujesz jako "Dziękuj Bogu że nie wyschłaś(eś) na prześcieradle", a to wcale nie miało tak wybrzmieć w mojej intencji.

Dziękuję za odwiedziny i za komentarz! Jest bardzo istotny, bez niego pewnie nie przyszłoby mi do głowy, że ten wiersz można odebrać w taki sposób.

Pozdrawiam!

Opublikowano

@error_erros o, takiego peela to ja szanuję, z bebechami na wierzchu, kompletnie nagi. Odważnie :) 

Przeczytałam parę razy i w drugiej strofie nachalnie (w moje głowie) jest: jak kant twego łóżka od prawdy. Więcej wymiaru i gęstości jakby. Nie miałam żadnych skojarzeń ze śmiesznością; celowo naruszona intymność peela obnaża samotność w tej relacji, wręcz odtrącenie. Ostanie dwa wersy mogłyby mieć lepszy rytm, nie sądzisz?  

Opublikowano

@GrumpyElf Przeczytałaś o jeden raz za mało, to to jest KADR łóżka ;D

Co do rytmu - pewnie by mogły mieć lepszy, gdyby wycyzelować wszystko co do sylaby, ale moim zdaniem przy czytaniu na głos brzmi dobrze. Może to po prostu kwestia intonacji, którą miałem w głowie podczas pisania, a dla czytelnika może nie być już taka oczywista ;)

Z tymi bebechami na wierzchu - to mi się podoba, fajnie to ujęłaś.

Opublikowano

@error_erros czy mógłbyś za przyzwoleniem i prośbą w takim razie, nakreślić i dać strudzonej głowie przesłankę ów intencji, która zawarta jest w tytule i w ostaniej strofie. Z góry dziękuję! być może to nie Twój wiersz jest winien(miewałem tak nieraz i z innymi, przyznaję się bez bicia) a moja pomroczność czarna umysłu. :D

 

Pozdrawiam

Pan Ropuch

Opublikowano

@error_erros wiersz jest Twój, ale dla własnej przyjemności czytam z kantem i bardziej mi to ostrzy zmysły. Kadr implikuje obiektyw, jakieś źródło obserwacji zewnętrznej, dla mnie brzmi jak z innej bajki -  kant łóżka jako miejsce zbliżenia, mimo bliskości fizycznej może być daleki od bliskości ponadcielesnej. Albo skomplikowałam, albo co nieco ten swój kant Ci wyjaśniłam. 

 

Opublikowano

@Pan Ropuch Rzecz jest o dwojgu ludzi, którzy namiętność do siebie realizują przez wideokomunikator, bo tylko tak mogą. No i kombinowałem tak, żeby w ostatniej strofie jakoś nakreślić, że to nie są obcy ludzie. Że łączy ich coś więcej niż pociąg cielesny. Że wiedzą o sobie naprawdę dużo. A co z tego im zostaje? Tylko te chusteczki są namacalnym świadectwem ich uczucia. A to mogło być dziecko. Te chusteczki w moim odczuciu są dobitnym symbolem beznadziei całej sytuacji, dlatego też poszły na tytuł. Takie były moje zamierzenia.

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

No bo tak miało być właśnie! ;D

Opublikowano

@GrumpyElf  Jak kiedyś wstawiłem wiersz, co do którego miałem obawy, że jest niejasny, to wszyscy się cieszyli, że takie pole do interpretacji. A teraz że nie jest całkiem wprost - to źle :P Nie dogodzisz ;>

Opublikowano

@error_erros Dogodziłeś mi, że tak powiem. Zawiodłam się na sobie raczej, byłam daleka od Twojego zamysłu, choć nie będę się samobiczować, wyciągnęłam coś innego i to było też ciekawe. Twoje "Chusteczki" nie są podane na tacy, raczej głęboko skitrane w nocnej szafce. I to jest ok!

Opublikowano

Ludzie mniej bystrzy, jak pan. panie Marku (Docent Bembenek na Politechnice tak mi rzekł) potrzebują podpowiedzi i teraz rozumiem przesłanie, całkiem na czasie. Dawniej tylko telefon i wyobraźnie, a teraz trochę łatwiej. Pozdrawiam

Opublikowano

@Jacek_K Podałem swoją intencję na tacy, bo kolega był tego ciekawy. A interpretować każdy może podług siebie - liczę na to. Dlatego starałem się w samym wierszu uniknąć całkowitej dosłowności.

A tomikiem sobie głowy nie zawracam, niczego takiego nie planuję ;)

@GrumpyElf Również jak najbardziej ok jest to, że odczytujesz wiersz po swojemu. W moim odczuciu to jego zaleta, nie wada. Tak sobie teraz pomyślałem, że może dodać jakiś hasztag, który naprowadziłby na mój zamysł? #wideorozmowa czy coś takiego, hm?

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Marku, a co ja mam powiedzieć? Ja tu rozumiem co drugi wiersz :P

Dzięki za odwiedziny!

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Pomogłoby, zdecydowanie - jeśli zależy Ci na zrozumieniu Twojego zamysłu. Z mojej bardzo krótkiej praktyki wiem, że są wiersze, dla których tego pragnę, a niekiedy nie. 

Opublikowano

@Marek.zak1 Mistrz jest dobry na każdą rozterkę ;D

Nie miałem zamiaru w swoim wierszu być wyniośle niezrozumiały. Po prostu starałem się zostawić jakąś niedomkniętą furtkę do interpretacji. I szczerze mówiąc, nie sądziłem, że moje intencje będą tak trudne do odczytania...

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Takie scenariusze to nie w moim stylu ;>

 

Odmawiam wyjaśnień xD

Opublikowano

@Gosława Cóż, jedni w internecie się odnajdują, inni grzęzną w bagnie skomplikowanych i beznadziejnych relacji. Też kiedyś miałem dziewczynę poznaną przed internet. A to, że mieszkała 10 minut spacerem ode mnie to zupełny przypadek xD

Opublikowano

@Pan Ropuch Opowiedziałeś o swoich pierwszych odczuciach, jednocześnie zaznaczając, że nie traktujesz ich jako ostateczne - ja tu nie widzę powodu do przeprosin ;)

Dzięki, że zajrzałeś i że wróciłeś!

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Naram-sin zasadnicza różnica polega na tym że ludzie nie mają już czasu na wychowywanie dzieci a programują maszyny aby to robiły i taki młody człowiek wychowany przez sztuczną inteligencję będzie się kochał w sztucznej inteligencji. Można by było temat rozwijać w nieskończoność ale dając do ręki dziecku smartfona programujemy go już na całe życie. Dlaczego jest trend wśród elit aby nie dawać dziecku smartfona do czasu aż nie nauczy się odruchów ludzkich.
    • Pewien rabin co bogiem jest mu rodzic kompanowi nakazał przyjść do łodzi a gdy ten psioczył że już się zmoczył usłyszał - po palach, ośle, trza chodzić!   *****.*** sobota dzień narodzin człowieka i Ewy, a za podłe potraktowanie kobiet grzechem jest Jezu ufać tobie.
    • masz problem  nie szukaj pracy za chleb ona sama cię znajdzie  jak będziesz głodny    nie dadzą wiele  ale i umrzeć będzie trudno    szukaj pracy  myśląc jaka będzie z niej frajda  coś nowego byle jaka  to  osiem godzin kieratu    a ty  ty jesteś stworzony do...   nie wiesz do czego  stąd problem  od tego zacznij    nie myśl o swoim wykształceniu możesz być każdym    pomyśl na początek o polityce  może to to    wielka  niczym nieskrępowana kasa  i nie oglądając się  idź tą drogą    co ty na to    może uda ci się polubić  lekko płynące pieniądze    7.2025 andrew  Sobota, już weekend Miłego wypoczynku   
    • Tylko co ma do tego AI? AI będzie tak funkcjonować, jak ją zaprogramują ludzie, a ci oczywiście zrobią to zgodnie z jakimiś wzorcami. Pytanie - jacy to będą ludzie i w jaki sposób wychowani. A to, że koncepcje wychowawcze się zmieniają, nie ulega wątpliwości, odkąd potrzeby jednostki zostały postawione ponad potrzeby wspólnotowe. Sztuczna inteligencja nie stoi jednak w kontrze do czegokolwiek, odzwierciedla tylko bieżący stan rzeczy. Oparta (głównie) o modele językowe, operuje jedynie na systemie kodów i znaczeń. To my ją 'wychowujemy', jeśli można to tak nazwać,  ucząc pewnej struktury, odzwierciedlającej mniej więcej naszą logiczną percepcję, nasz aparat pojęciowy. AI nie rozumie rzeczywistości jako czegoś ciągłego, zmieniającego się pozostającego w ruchu, ewoluującego zrelatywizowanego, tylko jako zbiór stałych elementów, które zostały wprowadzone do bazy danych i w ich obrębie się porusza. A elementy te już wprowadza człowiek, który może być dobry lub zły, głupi lub mądry, mieć rozwiniętą wyobraźnię lub nie, rozległą lub wąską wiedzę.... No i trzeba jeszcze dodać, że AI jest - na razie - tworzona do realizowania określonych zadań, co pokazuje, że człowiek jednak chce pozostać wolny i zrzucić na nią to, czego wykonywanie go ogranicza. Odszedłem trochę od tematu, a zmierzałem do tego, że AI będzie w stanie 'widzieć' różnice', o których piszesz, jeśli tego zostanie nauczona.  Chyba, że chcesz powiedzieć, że sam czujesz się trochę taką sztuczną inteligencją, bezdusznie programowaną do pełnienia określonych funkcji  narzuconych przez zewnętrzny, techniczny plan, a nie dzieckiem wychowywanym do samodzielnej realizacji siebie, w zgodzie z tym, czego AI jeszcze nie posiada (wolna wola, samoświadomość).
    • Na pierwszy rzut oka ma to być coś sonetopodobnego. Ale popłynęłaś po tym jeziorze... w szuwary, Środki artystyczne zostały dobrze dobrane. obrazy są plastyczne, żyjące, z łatwością poddają się wizualizacji. Tymczasem forma sprawia wrażenie bardzo nieudolnie skleconego pancerza, w którym wiersz się dusi i dogorywa, a to przez nienaturalne inwersje, a to przez brak rytmu, a to przez pokracznie poprzekręcaną gramatykę. W ten sposób od razu pokazujesz czytelnikowi wszystkie słabe miejsca, gdzie nie umiałaś sobie do końca poradzić z językowym budulcem. Niech będzie to zwykły, wolny wiersz, który uwolnisz z tego stylistycznego żelastwa, a jeśli koniecznie upierasz się przy sonetach, to trzeba więcej treningu, bo tu już 'intuicyjnie' się nie da.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...