Korczak

[FilipD]

Nie bójcie się. 

To wszystko nie ma sensu. 

Gdy się gaz rozpyli w płucach, 

pojedziemy na wieś. 

 

Kwiaty polne, śpiew w koronach, 

młodych ogrodników trąbki. 

Kilku skrzypków, wiele ptactwa, 

orkiestra błogiego nieba. 

 

Nie bójcie się proszę, gdy ruszy parowóz, 

na wieś zabrać wszystkich nas, 

szary strój tych panów zniknie, 

zobaczycie zieleń drzewa. 

 

I jedzenia suty stół,

czerwone z miłości żale,  

Wiele wielkich, nowych porządków, 

nie martwcie się proszę. 

Nie bójcie się proszę. 

Czysto, brzydka jesień.