Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

Nad turkusowym morzem srebrne niebo kapie

jej obrazem w uściskach świtań i wieczorów,

długich jak zawis myśli na szorstkim pułapie

czasu bez miary, bólem spłowiałych kolorów.

 

Wspomnienie słone bryzą zawilgłą w spojrzeniu,

napowietrznym wód szumie kołyszą się czule.

Wracam do niej, jak pamięć w upartym ciążeniu

do zamazanych chwilą ciał w grzesznej szkatule.

 

Kawowy pocałunek w ust zakolu spływa

przez rubież piersi, tchnieniem lubieżnym dotyka,

kąsa jak żar żywiczny płomieniem łuczywa

w pętlicy ucha lśniącej w owalu kolczyka.

 

Rumiany lapis nieba goreje chmur wrzaskiem

wycieram mleko nocy z jej brzemiennej wargi.

razem ze słońcem, które pełnym światła brzaskiem,

wzburza ud spięte fale bez wolty i skargi.

Edytowane przez huzarc (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

Zakrzyknęłabym: JEZU! 

Pierwsze dwie zwrotki przywodzą mi na myśl Islandię, nie wiem czy krajobraz miał być dość chłodny i melancholijny, taki mi się jednak jawi. 

Jedyne zastrzeżenie:

"Wspomnienie słone bryzą zawilgłą w spojrzeniu,

napowietrznym wód szumie kołyszą się czule." 

Kolory, wieczory etc. wspomniane w pierwszej zwrotce, czy miały być wspomnienia słone bryzą? 

Pomijając ten detal, nie wiem czy cokolwiek znaczący zresztą, jestem zachwycona. Cacuszko. 

Opublikowano

@Gosława Ślicznie dziękuję "moja droga":)

@Kot @iwonaroma Dzięki za zwrócenie uwagi, faktycznie musiałem przekonstruować trochę tekst. Nie grało, co głos z boku, to głos z boku:)

@VaruVaeri Dziękuję za bardzo miłą opinię. Na Islandii nie byłem w razie czego, w zasadzie nigdzie nie byłem;) I miałem dylemat "wspomnienie" czy "wspomnienia", i padło, tak ja wyszło. Pozdrawiam serdecznie:)

Opublikowano

@huzarc a właaaaśnie, przejdźmy do meritum, bo my tu pitu pitu ... twój wiersz! jezusicku, huzuś, tak czarowny klejnot uwiłeś, że potem człekowi „gupio” wstawić jakąś własną „dziergankę” - tak się poziomu nie zawyża, noż kurka!

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

bo nas wszystkich wykończysz ;) 

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Berenika97... mogłam się chyba spodziewać, że pojawi się uśmiech... :) ale to dobrze.                              'Kontraścik' jest, a ja podziękuję Ci za.. sugestywny. obraz.. @Sylwester_Lasota... za.. sprawnie prowadzone słowa.. dziękuję.                             Nieco hermetyczna narracja.? hmm.. czy ja wiem, chyba nie ponad "normę".                             Tutaj naprawdę niewiele się dzieje... @Natuskaa..... bajkowo.?. niech tak pozostanie. Lubię waniliową herbatę, a motyle, wiadomo,                                        cudowne duszki natury. Miło mi, że zaszłaś ze słowem. Dziękuję @Alicja_Wysocka... a żebyś wiedziała, to zmyślątko poukładałam, żeby wspomnieć o czymś, co                                    ważne dla mnie. Takimi wagonikami może się bawić zarówno kobieta, jak i facet... :)                             Dziękuję za słowa. @andrew... oczywiście, każdy z nas ma swój własny świat, a w nim... równiny, górki, albo smętne                             doliny... cały to się przy tym uczymy. Dziękuję za wizytę. @Annna2... tak Anno, błogiego spokoju, wręcz sielanki.. :) wszyscy potrzebujemy od czasu do                                 czasu. Dziękuję.   Drodzy Goście... raz jeszcze dziękuję za zatrzymanie się u mnie ze słowem oraz                               za chwilkę na przeczytanie wiersza.                              Ślę..zbiorowe.. serdeczne pozdrowienie.    
    • @Nata_Kruk  taki błogi spokój jest najlepszy, nie myśleć- odlecieć w chmury choćby przez chwilę. Nad głową aromat waniliowej herbaty i. Uwielbiam aromat wanilii.
    • @viola arvensis  wiesz, kiedyś okłamaliśmy Mamę. Nie powiedzieliśmy jej że odchodzi. Do dziś to pamiętam i do dziś myślę czy stało się dobrze( mówiliśmy że wyzdrowieje). Nie wiem. Bo może jest granica- którą każdy człowiek może znieść, przyjąć. Nie wiem. A w życiu wolę najgorszą prawdę, niż najpiękniejsze kłamstwo
    • @Tomasz Goraj  łał! Jestem pod wrażeniem. verba volant, scripta manent- myślę, że Twoje pisanie zostanie na zawsze.
    • @Nata_Kruk dziękuję @Berenika97  dziękuję za obszerny komentarz i bardzo dobry. Tak, smutne to. A przecież Rosja też go wygnała.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...