Cisza między nami

[jazzkółka]

 

 

podziel się dziś ze mną
ciszą jak modlitwą
z cisz najgłębszą

 

chcę ciebie nagiego
słyszeć jak melodię
w biciu serca

 

zgarnij głośny świata
gwar pod dywan najpiękniejszy
ten odświętny

 

hałas ważny wczoraj
pośpiech jutra lęki o nic
niedzisiejsze

 

zamknij wszystko w dźwiękach
jak śmiech dziecka czystych kilku
tych najprostszych

 

w szepcie wiatru z liśćmi
tańcu w deszczu opadaniu
kropel rosy

 

nie bój się gdy płynie
milczenie woale wznoszą
srebrne nici

 

ariadny niech prowadzą
podejdź bliżej tezeuszu
w świty

 

proszę

 

a cały świat
zamknie się
w naszych westchnieniach

 

bo tylko taka cisza
pisze nami 
najpiękniejszy poemat

 

 

 

Edytowane 1 Marca 2021 przez opal (wyświetl historię edycji)

[huzarc]

@opal Cisza jest banalna, ale jak już nic nie ma, to ona wszystko najlepiej opisuje. Opisy i zrozumienie ciszy już banalne nie są, zmagania też. Jak ten wiersz. Pozdrawiam. 

[iwonaroma]

Po wersie "podejdź bliżej tezeuszu" może bez "w ciszę"? , bo to już wiadomo, a cisza powtarza Ci się w wierszu często...

[jazzkółka]

@huzarc  @hopeless  @iwonaroma  @Dag  Bardzo dziękuję Wam za zatrzymanie się i komentarze :) Pozdrawiam serdecznie

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

 

@iwonaroma Tak, Iwonko, masz całkowitą rację :-) Już zmieniam. Dziękuję!

 

[jazzkółka]

@Jacek_K

:D Czyli - marzenie ściętej głowy ;))

 

Dziękuję za podobasia, Jacku. :-)

 

Bo to burza mózgów ;) Problemy wyburza, roztęcza spokój od wzgórza do podwzgórza. ;)

 

Miłego wieczoru

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.