Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano


dla dobra niebytu mojego - pamiętaj
za żadne skarby nie ufaj oczom
na pokuszenie wodzą rozsądek
gdy się niebiesko migdalą z tęsknotą

cokolwiek widzieć ci rozkazały
uśmiech mój smutny z oddali - nieprawda
a ta koszula w pasie związana
przysięgam - nie mam jej już od dawna

uwierz na słowo jak wierzysz sobie
że nie mój cień się lał na chodniku
a oczy ukarz za podłe łgarstwo
nie pozwól kłamcom wyschnąć do świtu

Opublikowano

Problem pogłębia się wtedy, kiedy okłamywana osoba usilnie pragnie wierzyć w jawne kłamstwo.

Pięknie dziękuję, pozdrawiam Cię również!

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Tak się zdarza. Ale jak wtedy wierzyć w te dobre intencje?

Opublikowano

Wiersz ciekawy, ale chyba nie powstrzyma mnie, żeby w oczy nie spojrzeć,

bo to jednak tam ukrywa się sedno. A propos kłamstwa - jedno małe, ale ciekawe "kłamstewko' jest też w wierszu,

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

które wymownie "podkreśla" tę niewiarygodność oczu. Świetnie ująłeś to "migdalenie" (i kolor) z niebieską naiwnością.

Od siebie dodam, że ten kolorek często przybiera nawet różową barwę ;)

Pozdrawiam.

Opublikowano

@jan_komułzykant

Oto mi właśnie chodziło, by podmiot liryczny nieco wykpił naiwność tych oczu, by za to, co widzą, zrzucił winę na pobudki, jakimi się kierowały - tęsknotę i rozmarzenie.

Dzięki wielkie! Pozdrawiam!

Gość Radosław
Opublikowano

 

Uczucia + zmysły = mieszanka wybuchowa. 

Plastyczny obraz na długi wieczór. 

 

Pozdrawiam i gratuluję wiersza. 

Gość Franek K
Opublikowano

Dobry tekst. Przypomniał mi tę piosenkę G. Łobaszewskiej:

 

 

Opublikowano

@Sylwester_Lasota Żyjemy w czasach, w których nawet prawda jest względna. Przywyknij

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

@Marek.zak1 Czy nie wszyscy - tego zweryfikować się nie da. Na hasło "kto nigdy nie skłamał, niech pierwszy rzuci kamieniem" raczej się do tego kamienia nikt nie będzie od razu wyrywał. Zawsze coś tam się znajdzie. Choćby zatajenie prawdy - to też w pewnym sensie kłamstwo.

Bardzo dziękuję za odwiedziny!

@bazgrolamentoo No! Albo kłamstwo dla dobra drugiej osoby - to też loteria, bo nigdy do końca nie wiadomo, czy okłamywany nie poczuje się tym jednak skrzywdzony.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • myślę o tobie całym ciałem  o niej o nas dzień i noc   płynę za tobą całą sobą  bez przerwy na wytchnienie    świecę srebrem przegubów  otwartego pocałunku    z każdym oddechem uda nabierają drżenia  z każdym zbliżeniem usta czerwieni             
    • Gdybym miał wybierać po prostu nie urodziłbym się nigdy. No, ale gdybym jednak był zmuszony bo karma, przeznaczenie, jakiś bóg; wymyśl sobie powód; to zmieniłbym nie jedno, ale dwa wydarzenia ze swojego dzieciństwa. A już dalej poradziłbym sobie ze wszystkim. No, ale jednak się urodziłem, jednak doświadczyłem i wcale sobie nie poradziłem. Tak mi się kiedyś wydawało, że prę do przodu, że  będzie lepiej, ale życie po wielu latach kazało mi zweryfikować to "wydawanie się".  Gdyby te dwie rzeczy się nie wydarzyły, to...  Rozmyślania przerwała... cisza...  Głucha, niema i mroźniejsza niż arktyczne powietrze cisza.  Ostrożnie przesunąłem palec na spust Raka. Nie odbezpieczam, bo nigdy nie jest zabezpieczony. W tym świecie nie ma czasu na zastanawiania się i ostrzeganie kogokolwiek o intencjach; Albo ja, albo oni, albo zmutowana natura.  Nie otwieram oczu, bo noc jest tak ciemna, że nie widać nic na wyciągnięcie ręki. Staram się nie poruszyć pod plastikowym brezentem, żeby nie zaalarmować nikogo i niczego jakimś szelestem.  Leżę na prawym boku. To trochę niewygodnie, żeby pomóc sobie na czas bronią palną, ale kiedy leżę na lewym to słyszę bicie własnego serca... Taka ciekawostka.  Bardzo uważnie wsłuchuję się w ciszę. Jak to się stało, że nagle nie ma najmniejszego podmuchu wiatru?  Pieprzone zbiegi okoliczności. Nienawidzę tego bo wiem, że to początek kolejnych kłopotów. Zawsze jest tak samo, najpierw jest cisza albo w otoczeniu, albo w umyśle a później trzeba działać i to nie w rękawiczkach.  Jest!  Wyławiam delikatny szelest z głuchego mroku. To nie człowiek, ludzie są bardziej hałaśliwi, ale to wcale mnie nie uspokaja, bo na człowieka wystarczy jeden strzał z broni, ale nie na te bestie! Tak jakby wiedziały, że w smolistej ciemności nie da się celować...  Nie ruszam się. Czekam aż poczuję oddech na twarzy i ten cholerny smród...  Czekam...
    • i stale o tym zapominasz że przecież tutaj jesteś po coś "Panie to nie jest moja wina" dotykasz mnie swym ciężkim losem   pewno o Hiobie zapomniałeś swe dywagacje tocząc marne tylko przypomnę "bez Jego zgody z głowy najmniejszy włos nie spadnie"   pozdrawiam
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      odbieram jako jedną wielką metaforę rymy męskie sugerują że to może być piosenka   Pozdrawiam
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      powoli się uzależniamy aby rozjaśnić ciężki umysł jakże ciekawsze takie granie gdy niesie człeka uśmiech pusty   bez dopalaczy narkotyków seksem antrakt opanował konamy w tym diabelskim krzyku plując przekleństwem a nie słowem ... Pozdrawiam uzależnienia w twórczości - temat kolejnych rekolekcji
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...