Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Puenta bardzo fajna, nostalgiczna...

A całość bardzo staranna, jak to u Ciebie. 

No i podoba mi się oszczędne zastosowanie przerzutni, bo niektórzy, jak jest coś nowe i modne to stosują do obrzygania :(

Pozdrawiam :)

Opublikowano

Co prawda nie bardzo odgaduję o czym ów wiersz, jednak można to sobie przecież dopasować

 

według własnych odczuć - i to się naprawdę chwali. Nie czepnę się tumanów, boć u nas ci ich dostatek,

 

podobnie jak i bałwanów mnogość niewyobrażalna, mimo śniegu nikczemnych ilości. Odrzwiom tylko się

 

dokładniej przyjrzałem i chyba literówka je nieco pogrubiła o jedno 'd', więc tylko na tę drobnostkę zwróciłem uwagę.

 

Całość za to czyta się bardzo dobrze.

 

Pozdrawiam.

Opublikowano

@w kropki bordo Doceniam emocjonalność wypowiedzi. Tzw. komentarz za/angażowany.

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Dziękuję, nie słodzę, szczególnie herbatek EaRl Grey. 

 

@iwonaroma  Dziękuję, Iwonko. Masz rację, co do przerzutni, też czasem mi przeszkadzają. Pozdrawiam Cię serdecznie.

 

@jan_komułzykant Bardzo dziękuję za wnikliwe czytanie. :-) Już poprawiam. 

 

Co do "tumanów" i "bałwanów", to były, że tak się wyrażę, spiritus movens napisania powyższego, przy czym kluczowe słowo to: "spiritus".

 

Serdecznie pozdrawiam.

 

@beta_b Bardzo mnie cieszy taki odbiór wiersza i Twoja interpretacja. Pozdrawiam serdecznie.

 

@Stary_Kredens Serdeczne dziękuję za konstruktywne, acz życzliwe uwagi.

Gwoli wyjaśnienia, nie lubię wierszy podawać "na tacy"; lubię, jeśli je można interpretować na różne sposoby. 

Pozdrawiam serdecznie.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Opublikowano

Fajny neologizm. Treść też fajna, choć trochę mi brakuje tego "się" przy jątrzeniu.

 

Panie @w kropki bordo; @stary_kredens

Skoro istnieje męska forma takowegoż zjawiska, to dlaczego nie miałoby być kobiecej?

Opublikowano

@opal trochę to mi wygląda jak wierszowana wprawka nad dykcją z dość twardymi rzeczownikami w wymowie co mają chrzęścić i zgrzytać już na strunach głosowych ;) Dyktando na litery "rz" i "ż" też mogłoby być z niego przednie. 

 

Po za tym dobry wiersz, tkany, malowany i lepiony - wyrosło z niego porządne ciasto. 

 

Pozdrawiam

Pan Ropuch

Opublikowano

@Dag Idealnie odczytałaś tę psychodelię, Daguś. I dziękuję Ci za obraz, dodać tylko więcej kotłujących tumanów, i (wypisz)-wymaluj, świtanka! Pozdrawiam ciepło.

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

@Franek K Dziękuję Ci, Franku, za życzliwą obecność. Pozdrowienia serdeczne.

 

@huzarc Milo mi bardzo, że widzisz tę pasję. Dziękuję i pozdrawiam.

 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Dzięki za ambiwalentną ocenę. :) 

Mam tylko nadzieję, że ten zakalec ze zgrzytającymi kamieniami nie zaszkodził Ci zbytnio.
Bo wszystkie słowa są świadomie R-wane, szaRpane, R-ozgRyzane.  Ma być twaRdo. 
Pozdrawiam. Początkująca kuchaRka.

 

 

@Nata_Kruk Dziękuję za słowo pod wierszem, cieszę się z Twojej opinii. Pozdrawiam serdecznie.

 

 

@Jacek_Suchowicz Dziękuję za poetycki komentarz. :)

 

@Franek K, @Jacek_Suchowicz - Macie rację.

Już poprawiam. Dzięki serdeczne!

 

 

 

Opublikowano

To jest obrazek jak budząca nostalgię, tęsknotę widokówka. To nie tak, że nic nie wynika. Zresztą, nie zawsze musi wynikać w moim odczuciu. Czasami wystarczy ta chwila, lekkie drgnięcie smutku, czy właśnie tęsknoty. I to jest tutaj, to jest wynik. 

Pozdrawiam :) 

  • 1 miesiąc temu...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Powlekana powłoka powleka. To to, to tamto, i wszędzie, i nigdzie,zarównо. I wszystko powlekła w powłokę taką, że widać już powłokę, tylko taką powlekaną.   Wszędzie wlekła się powłoka, i lękła, że wnet wlec nigdzie, co nie będzie miała. To to, to tamto, zaczęła odwlekać, by znowu zacząć serca odwlekane powlekać.   I odwleka swe powłoki, by to to, to tamto powlec i odwlekła się już cała, jak powlekła wszystko w okół, by odwlekać, nie musiała już przekleństwa swej powłoki.    
    • Zawsze razem, a nie "razem", Jak nie "razem" to nie zdrada, Każdym razem pod ołtarzem, Razem z tobą grzech się skrada.   Tym razem jestem okrutny, Wczoraj byłem ideałem, Pytasz mnie czy jestem smutny, Razem z innym cię widziałem.   Nigdy "razem", a jednak "ex", Zawsze blisko, oddalasz się. Zaliczasz mnie do marnych beks, Sama nade mną mażąc się.   Tak wiele widzimy znaczeń, Choć dalej jesteśmy sobą, Dążymy spełnienia marzeń, Nie zawsze z dobrą osobą.
    • Płyną sny i marzenia  (Panta rhei)   A słowa i czyny  Są tylko zabawką   W rękach gorszego Boga     
    • @Naram-sin   Twoja wizja poezji przypomina kartografa, który upiera się, że zna każdy zakamarek oceanu, bo studiował mapy  i z góry zakłada, ze ci, którzy mówią o falach, wietrze i zapachu soli, są naiwnymi turystami. Tyle że poezja, w przeciwieństwie do mapy, nie istnieje bez doświadczenia drogi. Skupienie się wyłącznie na „procesie” łatwo zmienia się w zamknięty układ autokomunikatów, które może i imponują konstrukcją, ale nigdy nie dotkną niczyjego życia poza gabinetem czytelnika-analityka.   Co do walenia po drzewach ? Jeżdżę i nie wale.   Że się nie dogadamy - żałuje ! To co mówimy do siebie jest już zbliżeniem. Nigdy nie powiedziałem, że nie masz racji. Ale obaj mamy okulary przez które każdy z nas widzi coś innego.   Ty jesteś fachowcem. Przyznaję to. Ja jestem amatorem. Ale przeczytałem tysiące wierszy i nad każdym myślałem. Nawet wtedy gdy byłem dzieckiem. Dla mnie poezja to magia. Ma smak i zapach. Dlatego kazdy z nas widzi w poezji coś innego.   Dziękuję za rozmowę. Zawsze to coś pouczającego.
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Nie daje tym, którzy nie umieją jej znaleźć, albo jej nie szukają.     Gdyby nawalił, przyjemność z jazdy najbardziej wypasionym porschakiem skończyłaby się na pierwszym przydrożnym drzewie.   Dla Ciebie kluczem do oceny tekstu poetyckiego jest zachwyt czytelnika i wiersz ma być już gotowym opakowanym produktem konsumpcyjnym, którego celem jest ten zachwyt wywołać. Ja patrzę na proces powstawania/tworzenia (ukryty w strukturze tekstu), bo daje mi to możliwość zrozumienia, co autor chce mi powiedzieć o świecie innego niż to, o czym 'wszyscy wiedzą'. Tę inność (re)konstruuje się używając języka - a ściślej - odwołując się do jego funkcji poetyckiej. Za tymi granicami otwierają się - opiszę używając trochę górnolotnej retoryki - niesamowite światy, które nie potrzebują żadnych duchów, aby zostać odkryte.   Bardzo możliwe, że się nie dogadamy, ale to nic nie szkodzi.     
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...