Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Pierdoleń

Gość Franek K

Przez Gość Franek K
w Zabawy

 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Gość Franek K

Gość Franek K

Opublikowano
Opublikowano

Siedział w biurze, pierdział w stołek,
Do pracy nie bardzo skory.
Zawsze w dobrym był humorze,
Opowiadał wciąż pierdoły.

Co miał zrobić, to marudził,
Jak robił, to od niechcenia.
Więc kierownik raz się wkurwil
- Dość mam tego pierdo lenia!

Gość Franek K

Gość Franek K

Opublikowano
Opublikowano

@Wątpiciel

 

Dzięki

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Pozdrawiam. F.K.

@joanna53

 

Ja też .

 

Dzięki Joanno.

Pozdrawiam. F.K.

@Antoine W

 

Ale zmarudzil oznaczałoby, że przechlapal (w sensie czasowym). Mogłoby być, ale musiałbym pozmieniać, to co jest wcześniej. Pomyślę.

 

Dzięki  

@Marek.zak1

 

Dzięki Marku.

 

Trochę miałem do czynienia z takimi osobnikami (a może i sam czasem taki bywałem ).

Człowiek leniem jest z natury.

@dot.

 

W tym wypadku jest to jak najbardziej uzasadnione .

 

Dzięki Dot.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • infelia
      Wypracowanie

      Przez infelia · Opublikowano

      Autor „W pustyni i w puszczy” opisał Romantyczną przygodę Stasia i Nel, Którzy postanowili uciec od rodziców I w tym celu ukradli słonia cyrkowego.   Opłacili koralikami marnej jakości Kalego, A Sabę pętem kiełbasy i ruszyli w świat Ku przygodzie przez pustynię bezkresną. Podziwiali dziką zwierzynę jak z bajek,   Spotkawszy żyrafę na sawannie, chcieli Pobujać się na jej szyi jak na huśtawce. A lew z wielką grzywą, na jedno tupnięcie, Uciekł poza horyzont, a ryk się niósł i niósł.   Razu pewnego stanęli na popas w oazie I w pniu dziurawym rozłożystego baobabu Zebrało im się na amory i przytulanki. W tej gorączce uniesień i całusków posnęli   Kąsani muchami tse-tse, co choróbsko przywlokły. Mea, wierna towarzyszka, pobiegła sto mil Z wiatrem w plecy do najbliższego dilera Specyfików, lecz sprzedano jej tylko   Podrobioną chininę i litr samogonu bez akcyzy Ze skorpionem zatopionym w środku... I tu niestety następuje luka w powieści, Gdyż ktoś wyrwał z książki znaczną ilość kartek.   Podejrzewam, że mrówki gniazdujące W drzewie przepędziły intruzów, a ci, Drapiąc się po tyłkach i brzuchach, pognali Pośpiesznie w nieznaną dal z nadzieją na CDN…   Ania Gaduła z klasy 5 b, najlepszej  
    • violetta
      zwyczajność

      Przez violetta · Opublikowano

      @bazyl_prost rozumiem:) myślę, że krzemu mało zawiera, więcej wody:) Wyszło mi pięć, idealnych placuszków z jednej cukinii:)
    • bazyl_prost
      zwyczajność

      Przez bazyl_prost · Opublikowano

      @violetta tłuszcz też jest zdrowy ale zimny nie grzany
    • violetta
      zwyczajność

      Przez violetta · Opublikowano

      @bazyl_prost prawie bez tłuszczu, bo dałam parę krople oliwy na patelnię:)
    • Konrad Koper
      Zimowa bajka

      Przez Konrad Koper · Opublikowano

      Dziad mróz, baba śnieżyca. Dziad mrozi i czasem nawet uśmierca. Na sercach są sople. Śnieg koi i nieraz chroni przed mrozem. Pokrzepia dusze.   Mróz i śnieżyca są nieraz poróżnieni, ale idą często razem. Niekiedy są żywiołem.   O wietrze też wspomnieć muszę.      

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...