Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Ciszotyk

Gość Franek K

Przez Gość Franek K
w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory

 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Gość Franek K

Gość Franek K

Opublikowano
Opublikowano (edytowane)


Nie mówmy nic dzisiaj, nie trzeba,
Zanurzmy się razem w milczeniu.
Niech słowa przezbędne zapadną
Głęboko pomiędzy w spełnieniu.

Niech myśli rozkoszą dziś wybrzmią
W ciał naszych zacisznym dotyku.
Języki się splotą subtelnie,
Zmysłową popieśćmy się ciszą.

Uspokój mnie w sobie kojąco,
Jak balsam, co chłodzi namiętnie.
Niech mruczy twa skóra dziś drżąca,
Najcichszym z zapachów - pragnieniem.

Niech usta bezglośnie twe szepczą,
Błogości melodię do ucha.
Kołyszmy się w rytmie jej lekko,
Chcę cały się w tobie zasłuchać.







 

Edytowane przez Franek K (wyświetl historię edycji)
Gość Franek K

Gość Franek K

Opublikowano
Opublikowano

@Marek.zak1

 

Dzięki Marku. 

Lubię tworzyć nowe słowa. Mam już kilka na "kącie"

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

.

Pozdrawiam i wszystkiego dobrego w New Roku

@Annie

 

Dzięki Annie i wzajemnie .

Kreseczki zaiste zabrakło. Tak jest jak się pisze na telefonie.

 

Pozdrawiam i wszystkiego dobrego (erotycznego?) w New Roku

@dot.

No właśnie. Czasem słowa są zbędne. Można kochać się w ciszy .

 

Dzięki Dot. 

Wszystkiego dobrego w New Roku  

@lena2_

 

Dzięki Lena . Nieprzypadkowo "spłodziłem" go dzisiaj. Celebra jest zbyt hałaśliwa. Prawdziwe uczucia rodzą się w ciszy. Czyż nie?

 

Wszystkiego dobrego w New Roku

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Radosław
      Kogucik

      Przez Radosław · Opublikowano

      Och Karol ! Świetne! 
    • Migrena
      Katastrofa pustki

      Przez Migrena · Opublikowano

      Poeta, w niemym geście, pochyla się nad stołem. Długopis, wąż z kryształowymi oczami, ślizga się po stole - zimny i obcy, sycząc alfabetem, który zapomniał istnieć. Jego tusz pachnie gwiezdnym pyłem i wspomnieniem spadających słońc. Kartka patrzy na niego niczym zimne, puste niebo po burzy - gotowa przyjąć wszystko, lecz nic nie wydać, choć skrywa w sobie miniaturowe galaktyki spragnione tylko hałasu. Ich orbitujące atomy tańczą w rytmie śmiechu kwantowego kota. Chce pisać - ale słowa uciekają, robią mu w głowie kabaret. Pomysły wirują jak kalejdoskop roztrzaskanych szyb. On łapie je dłonią pełną powietrza i chaosu, jakby łowił spadające gwiazdy w beczce mleka. A w kącie jego myśli samotny smok z migoczącymi skrzydłami, podśpiewuje starożytne formuły nonsensu. Lustro pokazuje go jako klauna w płomiennych skarpetkach, pół geniusza, pół katastrofę. Jego cień tańczy własnym życiem przez dziurę w suficie, a wnętrze -  puste jak opuszczony statek w porcie z mgły, pełne echa nieopowiedzianych legend i szemrzących w nim mgławic szeptów. Śmiech i rozpacz tańczą w nim tango groteski, wirując w rytmie, którego świat nie potrafi zobaczyć za kotarą absurdalnej codzienności. Długopis drży jak skrzydło motyla w trzęsieniu ziemi. Czas pęka jak bańka mydlana. A on siedzi - groteskowy i majestatyczny w swojej niemocy - jak kamień, który próbuje krzyczeć na ocean, a ocean odpowiada mu ciszą z dna świata. W jego cieniu rośnie las zrobiony z melodii, który szepcze w rytmie galaktyk. Kartka jest morzem ciszy, falującym od pustych słów. Każda linia niewypowiedziana - wybuch gwiazdy, eksplozja koloru i śmiechu w czerni, czasem rozpryskująca się w tęczę utkaną z chaosu komet. Poeta, zamknięty w swoim własnym teatrze, czuje, że jego niemoc to najbardziej dziki, najbardziej szalony i najpiękniejszy wiersz, jaki mógłby napisać. Bo Stwórca też czasem gubi długopis, a wtedy pisze sobą, udając, że wie, co pisze.    
    • Konrad Koper
      Zakochanie

      Przez Konrad Koper · Opublikowano

      @Radosław Na rzeczy!!
    • Radosław
      Zakochanie

      Przez Radosław · Opublikowano

      zanim słowa  uwiły sobie gniazda   nastał czas  odlotu   
    • violetta
      Ciepła

      Przez violetta · Opublikowano

      Proste życie, kalafior z masełkiem, kefir, śliwki z Mołdawii, o Boże jakie pyszne i rugelach też ze śliwką, cynamonem i orzeszkami:) lubię takie niewymuszone:)

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...