Pociąg pod specjalnym nadzorem

[Father Punguenty]

Dziś pan Stanisław kolejarz

Chodzi w pracy jak struty,

Gdyż do rana pantograf

Nie chciał powstać na druty.

 

Marian - rewizor się dziwi,

Dziwią z drużyny koledzy,

Wszak tyle lat doświadczenia

I zawsze stał, jak należy. 

 

Choć sieć noc całą iskrzyła,

Maszyna całą noc grzana,

Pantograf jakby zaklęty

Uparcie opadał do rana. 

 

Jola z Małkini, w pąsach,

Plus zawiadowca stacji,

Depeszę ślą z mądrą radą -

Weź, naoliw lub zgłoś w federacji.

 

Z nastawni gdzieś koło Tczewa

Szlocha dróżniczka Krystyna,

W bordowej czapce z lizakiem -

Tak ją pamiętał na szynach.

 

Młodsza dyżurna blond bomba

Przed stacją - węzłem Dziedzice,

W piątki parzyste o czwartej

Myliła dla niego zwrotnice.

 

Tak więc kolejarz Stanisław,

Mistrz torów, który był wzorem,

Mimo godzin nabitych na zegar,

Z opuszczonym stał semaforem.

 

Powyższy dylemat kolejny

Daje rozwiązać się zręcznie -

Kiedy pantograf nie trzyma,

Można podnieść go ręcznie.

 

A z prądem zwarci na sztywno

Stworzą parę zgodną w sam raz.

Pociąg pospieszny, czy ekspres -

W rozjazd utrafią na czas.

 

 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

(udźwiękowiona)

Edytowane 28 Maja 2023 przez Father Punguenty (wyświetl historię edycji)