podszepty

[MIROSŁAW C.]

 

poeci

ci niezłomni frustraci

stworzeni z przypadkowych atomów 

w chwilę po wielkim wybuchu

 

potrafią dostrzec

odrobinę krwi Boga

w pospolitym krupnioku

i na przekór rządom chaosu

ułożyć wszechświat w miłosny sonet

 

wypełniam słowo oddechem

i omijam szpaler białych mieczy

wznosząc się ponad łunę czerwoną

chcę oszukać 

 

przeznaczenie 

 

 

[JAPA]

@MIROSŁAW C.Dlaczego zaraz frustraci raczej wrazliwcy  

[MIROSŁAW C.]

@JAPA

"Poeta cierpi za miliony

od 10 do 13.20

O 11.10 uwiera go pęcherz

wychodzi

rozpina rozporek

zapina rozporek

Wraca chrząka

i apiat’

cierpi za miliony" 

[duszka]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

A ja mam wrażenie, że chcą "udobruchać" przeznaczenie.., i że są raczej głębiej i pełniej czującymi niż frustatami, u których góruje gniew lub zniechęcenie...  Pozdrawiam :)

[MIROSŁAW C.]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

" Wielki poeta, prawdziwie wielki poeta, jest najmniej estetyczną istotą na świecie" .

Pozdrawiam. 

[Nata_Kruk]

Coś w tym jest, że poeci potrafią dostrzec nawet to, o czym piszesz w II- giej strofce. Zabawnie, ale fajnie.

Omijajmy miecze i pomimo chaosu, układajmy to co wokół... w miłość.

Pozdrawiam.

[MIROSŁAW C.]

@Nata_Kruk Dziękuję za ślad. Pozdrawiam.