bar mleczny

[Pan Ropuch]

jak ropuch pełzam przed siebie

ani to zgrabne ani ładne

 

menu 

 

natrętna mucha

trzeszcząca płyta

klawisz co nie stroi

źle ułożona poduszka

- tego już za wiele

 

miał być komfort

spokój słońce i jak już coś

uniesienia dreszcze

- przepraszam danie dnia?

- zupa z surowych mysich flaków

 

PAS

 

cóż przymrę głodem

odwracam się na pięcie - wychodzę

lecz nagle czuję kłucie w lewym boku

chciałbym się ruszyć -  nie mogę

 

wracam zamawiam wszystko

pożeram do cna połykam

byle nie poczuć smaku

dopada mnie myśl

 

ciekawe czy każdy ma

tak za pierwszym razem

 

 

 

 

 

[Pan Ropuch]

O mój ropuszy los jestem spokojny, dopóki dopóty łykam te wszystkie przeciwności losu jak w tym barze mlecznym ;) nic mi złego przytrafić się nie może, z czasem może nauczę się je smakować i doceniać ich walory :D :D :D. Sztuką jest świadoma rezygnacja i wychodzenie ze wszystkich stref komfortu by móc wzrastać i spożytkować czas w pełni. 

 

Dziękuję, że JESTEŚ i Pozdrawiam

Pan Ropuch

Edytowane 23 Listopada 2020 przez Pan Ropuch (wyświetl historię edycji)

[Czarek Płatak]

Tak samo może nie, ale w pewnym sensie jednakowoż podobnie.