na za pięć minut przed...

[Pan Ropuch]

pamiętam winne noce
zapałki płonęły jedna za drugą
mówiłaś chłopczyku z zapałkami jestem
tobie Christianką Andersenką
lecz znajdę lepszy koniec i lepszy pożytek

przymarzniesz zespolisz oddechem
gorącem napoisz zmysły
w tym razem przypięczętowanym łzami
trwamy w mądrości nabierania
dystansu do wszystkiego

już wędrujemy
od siebie do siebie

[dmnkgl]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Piękne. Po prostu piękne.

Pozdrawiam

[Gość]

@Pan Ropuch bardzo lirycznie dziś u Ciebie

I tak trochę z morałem

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Z przyjemnością przeczytałam

[duszka]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Liryczność i nastrój tego wiersza zachwycaja mnie... Jednak nie moge się im w pełni poddac, bo mój rozum "zahaczył się" o zmienność czasów, w których piszesz i przez to nie znajduję porządku czy spójności treści... Szczególnie czas przyszły początku drugiej zwrotki, w pewien sposób prorokujący, mnie dezorientuje. Czuję, że dzięki pięknu i lirycznosci obrazowania wybaczam mu to, ale nie do końca :) Pozdrawiam.

[lena2_]

Puento miodzio:) pozdrawiam:)

[w kropki bordo]

@Pan Ropuch Najbardziej podoba mi się to 

" mówiłaś chłopczyku z zapałkami jestem tobie "  i tytuł....wyborny:)

 

 

 

 

[Gość Franek K]

A cóż Ci te noce zawiniły? ;)

Baśniowo to ująłeś. Fajny klimat. To nabieranie dystansu do wszystkiego jest prawdziwą mądrością. Tylko czy da się to w ogóle osiągnąć?

 

Pozdrawiam z lasu. FK.