Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

ledwie ogarnięte chłodem

liście pobarwiły parki lasy

pieszcząc zieleń trawy

i skłóciły błękit nieba

 

już kasztany i orzechy

jabłka gruszki pospadały

nic dziwnego zima idzie

przygotować się potrzeba

 

czy ta jesień jak poprzednia

żmudna trudna długa trochę zgniła

zima lekka jak to

zima trochę brudna

 

może jesień pląta drogi

bo cieplejsza z roku na rok

wszystko stonowane

we mgle się odbywa

 

jakiś taniec czary

duchy mary

i przybija

jak ostatni

 

zapamiętać chciałbym jesień

żywo w tańcu z wiatrem

z liśćmi niczym środa popielcowa

jak tą jedną

 

co jest prawdą

 

do połowy pustą

do połowy pełną

 

wody szklanką


 

 

 

 

 

 

 

 

 

Opublikowano (edytowane)

Podoba mi sie to nastrojowe obrazowanie połączone z własną, głębszą refleksją... Pasuje do jesieni, która do niej pobudza. :)

 

Po dwóch pierwszych zwrotkach zmieniasz nieco ich formę, co jest ciekawe, ale zauważyłam, że trochę Ci się "wymknęła". Co myślisz o tych drobnych zmianach wyrównujących ilość sylab?:

 

ledwie ogarnięte chłodem

liście pobarwiły parki lasy

pieszcząc zieleń trawy

i skłóciły błękit nieba                         / może "zakłóciły'?

 

już kasztany i orzechy

jabłka gruszki pospadały

nic dziwnego zima idzie

przygotować się potrzeba

 

czy ta jesień jak poprzednia

żmudna trudna długa trochę zgniła / długa trochę zgniła żmudna

zima lekka jak to                                / zima lekka jak to zima

zima trochę brudna                           / trochę brudna

 

może jesień pląta drogi

bo cieplejsza z roku na rok

wszystko stonowane                         /wszystko stonowane we mgle

we mgle się odbywa                          / się odbywa

 

jakiś taniec czary

duchy mary

i przybija

jak ostatni

 

zapamiętać chciałbym jesień

żywo w tańcu z wiatrem                      / żywo w tańcu z wiatrem liśćmi

z liśćmi niczym środa popielcowa       / niczym środa popielcowa

jak tą jedną

 

co jest prawdą

 

do połowy pustą

do połowy pełną

 

wody szklanką

 

 

 

To tylko moja luźna propozycja, jak Ci sie nie spodoba, to też zrozumiem :) Pozdrawiam

 

.

Edytowane przez duszka (wyświetl historię edycji)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Annna2 nie Aniu !   chodzi o to, że Ty masz większą ode mnie wiedzę.   że lepiej potrafisz analizować.   to tylko stwierdzenie, że sam nie dam rady tekstu rozczytać i czekam na Ciebie jako kogoś lepszego ode mnie.   tylko tyle.   a uśmiech to tylko z sympatii.  
    • @Migrena co to  znaczy- to na mnie? I co to znaczy ten śmiech? To ironia?   (gdybym zobaczyła wcześniej ten wpis- to komentarza @huzarc nie byłoby, ale zobaczyłam dopiero teraz, więc komentarza nie usunę)  
    • @Arsis Dziękuję

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Hojne cesarskie łono na świat Marię Antoninę wydało. Któż mógł przewidzieć jej los- jak trzos? Bo wcześniejsza maskarada przednia była, wesołość samo zdrowie, nie grzech. I oni Hanacy prości paradnie ubrani, skaczący w gestach im przyrodzonych. W bon tonach też pouczonych. Dla światłych śmiech?   Porcelanowe figurki sceny z karmelu, to galeria obrazy wystawia Gdzieś zapodziały się rodzynki w czekoladzie, tak niedawno były jeszcze u malarza. Motyw za motywem, bal który zawsze się powtarza. Fascynacja licytacja i obraz sprzedany. Na bogatej ścianie co dekoruje mieszkanie, ups... rodzynki się rozsypały po jasnym dywanie.   Sokrates, Arystoteles, Goethe i Shakespeare. I cesarz Franciszek on też wciąż pełni rolę, w nieustającym dramacie naszych czasów.  Judea przyczynkiem upadku cesarstwa rzymskiego, druk Gutenberga reformację i renesans sprowadził. Commedia dell’arte, lukrecjowa masa. Jak farsa. Co będzie z nami?              
    • @huzarc  Na początku był chaos- to z mitologii greckiej Na początku było Słowo, a Słowo było u Boga, i Bogiem było Słowo" (Księga Rodzaju) Genesis. Bóg stworzył człowieka i wszystko to co na ziemi jest. W to wierzę. Bóg stworzył nas na swoje podobieństwo- czyli nie jesteśmy bogami, ale Boga mamy widzieć wśród ludzi. A każdy z nas jest inny i niepowtarzalny. I to jest wspaniałe że tak jest. I Bóg akceptuje nas takimi jakimi jesteśmy- nie oczekuje w nas specjalistów w każdej dziedzinie  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...