Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

BENZYNA

 

odwrócony proces

o co chodzi

 

od końca iść

ślepcem

 

patykiem

po dotyku

po omacku (omacku!)

 

omacał

au

kij w szprychy

bęc

 

rowery nie jeżdżą

rowerzyści na nich tak

wystarczy wdepnąć pedał

gaz

 

ślepcem klepać 

ekspić i kraftować

nic, w sen wbić 

medytować

 

marzyć

wizję knować

obserwować

konturować

kolorować

 

flagga?

ojczyzno moja, ziemio

kto cię nie stracił?

chyba codzień każdy ciebie traci po odrobinie

 

i na drabinie stałem

na światło nie zabrakło

 

błagalnym bulgotem

gluten totem

gluck to ten

viel

łapac go quickly 

 

gluten mi szkodzi na cerę

gluten mi szkodzi na spacer po mieście 

gluten mi przekreśla szanse na szczęście 

na szczęście ten gluten to totem

i spalę go potem 

 

potem czuć

znów

urywane kawałki snów

raz co buduję

 

pot odór 

kilkukrotnie przewyższający...

to już na nic, za późno.

palić trzeba 

 

składam

módł składam 

i podpalam 

i to się pali, to

do góry dymem się unosi 

i choć mnie nosi 

stopami dotykam dno

 

w tej fajce

żar stopni sto

redukcja

dbam o linie

i symbole

trzy

 

krok pierwszy

wzaltuję ku niebu

nie bój się, nie być 

na linie spacer

jak na promyku moc

rozkładam skrzydła 

nie są z mydła 

są z niczego 

lepisz?

 

krok drugi

sferyczna moc

blask skupienia rozlewa się na przestrzeń

majzle ogarniają materii bajzle

głosy słychać 

ktoś równo oddycha

po drugiej stronie lustra

siostra? Kapusta? Gusta?

za gusta, za wyłam,

za milczenie

otwarte

mam w „ręku” kartę

glina

tabliczka

ten, majzel

 

krok trzeci

niszczenie idei

postrzeganie, jak leci

machanie łapami

może to cokolwiek da mi?

zniszczeniami się okrywa skryba

tak 

 

nieskonczonosc 

symetrycznie się odbija

staje twardo 

twarzą w twarz z odbiciem 

obrazu wykreowanego

benzyna, wszędzie płoną ognie

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • to ja zaprosiłam ją do tańca to ja umiłowałam jej twarz pierwsza wreszcie spuściłam się z kagańca moja twarz coraz krwawsza jej stopy zbliżają się do moich a moje biegną do niej   pierwsze kroki jak w walcu z gracją, uczuciem, napieciem jest moim promieniem… brzydkim uczucia oddaniem  albo wiecznym schronieniem? jej dłoń koścista ściska moją a moja ściska jej   powoli krok za krokiem powoli nic popłochem jej twarz emanująca zimnem zawsze była moim życzeniem  coraz szybciej coraz zgrabniej jej usta bliżej moich moje usta bliżej jej     i tak w naszych szaleńczych tańcach nawet nie zorientowałam się kiedy to ona zaczęła prowadzić  i już niczym nie różniłam się od niej i nagle zaczęłam żałować mojej propozycji żałowałam że to jedyny taniec którego się nauczyłam Umarłam w żałosnym popisie umiejętności ruchu
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Pozostaje pozostać  na nieokreślonej krzyżowce :)
    • @Leszczym  Michał ująłeś kłusownictwo z innego punktu widzenia i ma ono pełne uzasadnienie. Kłusownictwo obok nielegalnego polowania na zwierzęta to również naruszanie własności intelektualnej, którą mogą być dzieła sztuki, przekraczanie ustalonych reguł w biznesie, to wszystko mieści się w ramach kłusownictwa. Dziękuję za ciekawe podejście do tematu. Trzymaj się cieplutko.:)
    • Podobał mi się ten rok  Był łatwy trudny mądry bzdurny Zimny gorący senny męczący Szczery kłamliwy odważny wstydliwy Pełen pozornych kontrastów    Podobał mi się ten rok  Gdzie jawa spotkała się ze snem  Gdzie dusza opuściła ciało  Gdzie myśli nigdy nie wyszły  Przez zaciśnięte w bólu zęby    Podobał mi się ten rok  Nie chcę cię, wypuść mnie ze szponów Wpuść mnie, rozerwę cię na strzępy Daj mi się, przestań w końcu cierpieć Pragnę cię, stańmy się jednością    Stoję przed lustrem, to nie ja  Nie poznaję tych krzywych z rozpaczy oczu Tego wysuszonego zdechłego spojrzenia Tego pełnego syfu niby półuśmiechu  Tej duszy wołającej o pomoc    Stoję przed lustrem, widzę siebie Poznaję te stare, zmęczone oczy To stęsknione uczuć odbicie źrenic Tę duszę pokrytą ścierwem blizn Podobał mi się ten rok. 
    • @Christine Widzę, że się uniosłaś. To dobrze. Gniew dobrych ludzi potrafi zmienić bieg historii.  Jednakowoż, nadal podkreślam, że to nie oskarżenie tylko przyjacielska rada dla ludzi, którzy niespecjalnie dobrze piszą i chociaż przez chwilę chcieliby się ogrzać w cieple pozytywnych komentarzy. Niech wiedza o możliwościach gpt zagości tu na stałe. Wyrównajmy szanse dla mniej zorientowanych technologicznie żeby też zaznali chwały.  Wierzę, że kiedyś zrozumiesz, że to, co się tu dzieje, jest projektem na wskroś humanistycznym. Ale jeszcze nie dzisiaj, nie jutro, nie pojutrze i nie popojutrze (licence: Raz Dwa Trzy, chyba).
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...