Wszędzie ja

[Samotnikai]

Gdy chodzę siebie tylko widzę
Najważniejszego na świecie,
Gdy śpię siebie widzę zawsze
W umyśle moim własnym.

 

Jestem, wyczuwam siebie samego,
Postrzegam swoje ciało
I umysł który wciąż śledzę
Oraz duszę jedyną mi znaną.

 

Myślę zawsze o sobie wtedy,
Gdy patrzę na nich wszystkich,
Gdy obserwuję świat cały
I gdy Ciebie widzę jedynie.

 

Czynię tyle dobra wszystkim,
Ile mnie dobra to przyniesie,
Pokorę tak silną wykażę,
Jak silny w tym podziw będzie.

 

Wielbię siebie samego
I zawsze kiedy tylko mogę
Pławię się we własnym uroku
Mych cnót i mego jestestwa.

 

Wygaszę przed sobą samym
Wszelkie niedoskonałości moje
I zapomnę o nich natychmiast
Swego spokoju nie mącąc.

 

W gwiazdy spoglądając
Wszechświata nieskończonego
Swoje oblicze tylko widzę
Odbijające się od wszystkiego.
 

 

Kai, 2020 r.

[Sylwester_Lasota]

Mogę tylko jedno napisać: To nie ja... tonie ja.

 

Pozdrawiam

[W_ita_M.]

@Samotnikai @Samotnikai

 

Utwór o kimś zaopatrzonym w siebie;

niebywale dumna ze swojego jestestwa

cząsteczka kosmosu/wszechświata.

Współczesny Narcyz? 

Kilka osób powiedziałby potocznie;

"taka faza". 

Samotny człowiek, gdzieś w środku lasu,

musi troszczyć się sam o swój byt każdego

dnia. 

Tylko On, i świat natury wokół niego. 

Dlaczego? 

 

"Wszędzie ja" - wszechstronny? 

 

 

 

 

 

Edytowane 16 Września 2020 przez >Marianna< (wyświetl historię edycji)

[miauczenie owies]

Ślepcy zapatrzeni w siebie nie dostrzegają tego, co wokół.

Jestem jednym z wielu ślepych ciał.

Przyłącz się do nas.