Feministka

[Father Punguenty]

Pewna kapryśna, wybredna kobyła,

Ogierom harda i wręcz niemiła,

Beztroskie życie na łące wiodła.

Chętnego jeźdźca zrzucała z siodła.

 

Wóz siana, węgla - to wszystko męczy.

Nie będę ja wcale chodzić w uprzęży.

Ja wyzwolona jestem kobita,

Zwykłych ogierów, traktuję z kopyta.

 

Jeśli kto stajnię chce ze mną dzielić,

Ten na noc róże, nie słomę mi ścieli.

I tak kwitnęła w pogardzie, w pysze,

Aż się na łące nadziała na dyszel.

 

Mimo, że zwykłym zwykle niechętna,

Temu nie czuła się już obojętna.

Sama ochoczo wskoczyła pod lejce,

Do dyszla się tuląc, prosiła o jeszcze. 

 

I od dnia tego, przy wozie chodziła -

Taka to z Końskich była kobyła.

Zaś inne marzą, że przyjdzie pokusa

Skosztować dyszla krwi pełnej equusa.

 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

(wersja udźwiękowiona)

Edytowane 15 Marca przez Father Punguenty (wyświetl historię edycji)