Zgłoś

Tak i właśnie w ten sposób robiłem przez całą młodość wyciskałem z życia ostatnią kroplę i piłem kielich do dna.

Nikt ze znanych mi osób tak nie żył. Oni bardziej się oszczędzali mieli więcej czasu.

U mnie było go niewiele. Ja to czułem od dziecka. Coś mi mówiło, że 26 lat to moja granica. Pomyliłem się tylko o rok.

Prawdziwe życie skończyło się gdy miałem 25. Teraz to tylko wegetacja.

A mój dziadek tak ciągnął 58 lat. Ostatnich dwóch nie liczę, bo to już było umieranie na raka.

Spał tylko 4 godziny dziennie a przez resztę robił co chciał. Stracił rodziców, gdy miał 10 lat i wychowywał się na ulicy. Nikt mu nic już nie mógł narzucić. Bardziej wolnego człowieka niż on to ja nie spotkałem. Ale do tego trzeba mieć końskie zdrowie, a on się chorobą nie kłaniał.