Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

wierszokAlectwo, a przeczytałam Wierszoklectwo i pomyślałam: oho, to o mnie, bięgnę, bięgnę a tu alien zza rogu.

 

Nie, no podoba mi się.

Wszyscy jesteśmy chorzy: codziennie wyrzygujemy niepotrzebne slowa.

I po co? I na co to komu? I tak umrzemy w bezsłowie.

 

Pozdrawiam.

Opublikowano

Niedawno rozmyślałem o swoich pierwszych wierszach, pisanych ołówkiem w zeszycie lub na luźnych kartkach papieru. Zostały gdzieś tam daleko, daleko, nigdy nie publikowane i przez nikogo nie czytane. Nie wiem czy jeszcze kiedykolwiek je odnajdę i odzyskam. Niedawno próbowałem odtworzyć jeden z pamięci... nie udało się. Jestem pewny, że nie był to ten sam wiersz. Może zginęły na zawsze, ale, jestem pewny, bez nich nie byłoby mnie tu dzisiaj :)

Pozdrawiam :)

Opublikowano

@Sylwester_Lasota Sylwestrze dziękuję za komentarz i serduszko.

Moje wiersze z dzieciństwa wędrują ze mną, gdziekolwiek zamieszkam.Są jedynym świadkiem traumatycznych przeżyć jakie było mi dane doświadczyć.

"Wierszokalectwo" to utworów,który napisałam po bardzo długiej przerwie .

Zdałam sobie sprawę,że tworzenie jest afirmacją mojego przeżywania świata.

Nigdy nie dałam go do druku, ten portal jest wyjątkiem.

Pozdrawiam

Marta Fatyga

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • za mamidłami i za lusterkami w oprawie malarskiej stwórcy pierwsze słowa   na białym tle stado wron i nietoperzy jesień  dotyka zapomnienie   blaski gasną z ostatnim krwistoczerwonym liściem  zima wśród ostrych traw   mości sobie miejsce źródło  widziane przez człowieka jeden jedyny raz   przenosi  w czasie i przestrzeni       
    • @Jacek_Suchowicz Seneka to tylko symbol.    Nie musisz go znać, by żyć w jego duchu Wystarczy rozwaga i mądrość u steru By w życiu unikać takich numerów .   Czy chcesz powiedzieć, że:   Twoja kolekcja literatów wielka, każdy coś skrobie, lecz treść w nim cienka. Piszą o księżycu, piszą o chmurach, lecz więcej tu dymu niż żywego pióra ?   Teraz się boję, że mnie tam zaliczysz, ale trudno - przełknę tę  goryczy goryczy.    Bardzo dziękuję! 
    • @Leszczym Rozumiem argument materialny, wówczas to rzeczywiście jest presja. Miałam na myśli nasz sposób życia poza pracą zawodową i poza życiem rodzinnym. (W tych sferach mamy obowiązki, a tam, gdzie one są, występuje presja.) A bycie na tym portalu, jest pewną sferą mojej osobistej wolności. To, że niczego nie muszę, a w każdej chwili mogę zrezygnować albo nie logować się - tylko to pogłębia ten "błogi" stan. :) Pozdrawiam.  @Alicja_WysockaDokładnie tak. Właściwie to unikam już ogłądania takich celebryckich "pokazów" a już na pewno ich nie słucham. Ostatnio skończyłam książkę P. Piotrowskiego  "Mężczyzna, który rozmawiał z hienami" (kryminały - to moja słabość),  przedstawił w niej mentalność i zachowanie polskich celebrytów w Afryce, na safarii. Wśród nich byli pato-celebryci. Hieny w tytule - to ci właśnie ludzie, tak odczytałam tytuł po lekturze.  Dziękuję! 
    • @JWFnie mam czasu ale o którym chciałbyś rozmawiać o starszym (retor) czy młodszym (filozof i poeta) parę dni temu poznałem młode małżeństwo Mickiewiczów - może wychowają synka Adasia :))
    • Wiersz delikatny jak młoda brzoza. Piękny.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...