Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Zastanawia mnie pochyły skłon i światło wieczoru...
Czy skłon może być inny jak tylko pochyły?

Wieczór - skojarzenia - ciemność, noc, sen...ale światło? Może światło księżyca albo gwiazd?

To moje wątpliwości odnośnie utworu...

pozdrawiam
Piotr

Opublikowano

podoba mi sie klimat i tak jak w haiku noriko tez nie zmienialbym tego pochylego sklonu. pasuje to do melodii wiec nie jest to takie maslo maslane. latem przy dobrej pogodzie jest krotki okres po zachodzie slonca kiedy resztke promieni slonecznych jeszcze widac na horyzoncie. jesli zajmujesz sie fotografia to moznaby do tego zrobic zdjecie.

pietrek

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Posłuchaj Piotra dobrze wskazuje kierunek w którym należało by pójść. Ten obraz wydaje się bardzo ciekawym, chociaż troszkę nie do końca wykorzystany.....

światło księżyca
ku rzece pochyły skłon
kwiat słonecznika


Ja tylko dodałem jeszcze jedną zagadkę ;)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Posłuchaj Piotra dobrze wskazuje kierunek w którym należało by pójść. Ten obraz wydaje się bardzo ciekawym, chociaż troszkę nie do końca wykorzystany.....

światło księżyca
ku rzece pochyły skłon
kwiat słonecznika


Ja tylko dodałem jeszcze jedną zagadkę ;)

podoba mi się "światło księżyca". rzeka - to dla mnie ciut za dużo, nie mogę się skoncentrować. myślę że księżyc wystarczająco równoważy żywioły. (niemniej rzeka dała mi do myślenia - początkowa trudność jest może kwestią przestawienia wizji o 180* :-) )
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Posłuchaj Piotra dobrze wskazuje kierunek w którym należało by pójść. Ten obraz wydaje się bardzo ciekawym, chociaż troszkę nie do końca wykorzystany.....

światło księżyca
ku rzece pochyły skłon
kwiat słonecznika


Ja tylko dodałem jeszcze jedną zagadkę ;)

podoba mi się "światło księżyca". rzeka - to dla mnie ciut za dużo, nie mogę się skoncentrować. myślę że księżyc wystarczająco równoważy żywioły. (niemniej rzeka dała mi do myślenia - początkowa trudność jest może kwestią przestawienia wizji o 180* :-) )
Pawle!! Haiku to chwila, zarazem zagadka, gra słów. Umiejętne przekazywanie uczuć i odczuć, tak by i czytelnik miał z tego jakąś zabawę. Baw się więc słowem i myśl nad tym wierszem bo wart jest tego.

czerwone słońce
zgięty mały rumianek
w cieniu paproci


A to popełnione przeze mnie kiedyś haiku. W podobnych klimatach.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



podoba mi się "światło księżyca". rzeka - to dla mnie ciut za dużo, nie mogę się skoncentrować. myślę że księżyc wystarczająco równoważy żywioły. (niemniej rzeka dała mi do myślenia - początkowa trudność jest może kwestią przestawienia wizji o 180* :-) )
Pawle!! Haiku to chwila, zarazem zagadka, gra słów. Umiejętne przekazywanie uczuć i odczuć, tak by i czytelnik miał z tego jakąś zabawę. Baw się więc słowem i myśl nad tym wierszem bo wart jest tego.

czerwone słońce
zgięty mały rumianek
w cieniu paproci


A to popełnione przeze mnie kiedyś haiku. W podobnych klimatach.

już za następnym podejściem do kompa i spojrzeniem w ekran stwierdziłem że rzeka jest okey. wraz z księżycem wprowadza nowe wymiary. przepływa przez wszystkie wersy - muszę przyznać. nie wiem czy można coś lepszego tu wymyśleć. niemniej zostawiam sprawę otwartą...
oto jeszcze jedna wariacja:


pełnia księżyca
ku falom pochyły skłon
kwiat słonecznika


(fale mogą być srebrzyste albo inne ale wolę ten skłon zostawić właśnie tak )
a pierwszą wersję też sobie nadal cenię - za prostotę.
pozdrawiam :)
  • 3 lata później...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Pan Prezydent z małżonką pięknie zaprezentowali się na czytaniu poezji Jana Kochanowskiego. W liceum od Reja i Kochanowskiego zaczynam naukę z poezją:) miałam polonistykę bardzo wrażliwą na tym punkcie:)
    • @Alicja_Wysocka Też tak przypuszczam :) @iwonaroma Czyli maks siódemki zęby :) @Berenika97 Tak, to taka właśnie historia, świetnie ją uchwyciłaś :) @Sylwester_Lasota Dziękuję i również pozdrawiam. @wierszyki To nie absurd, to real :)
    • W tej ciemności, wśród drzew i ścieżek podleśnych kroczyłem patrząc na pnie rzeczy smutnych, na ciemniejące gałęzie myśli ich kora nierówna, ich korzenie poplątane. Potykając się o nie, łamałem kości, naciągałem mięśnie, naznaczone znamieniem czasu pnie ponacinane uznawałem za znak sędziwości W mądrości swojej jednak nie pojąłem że nie należy zatrzymywać się nad nimi, pochylać głowy nad tymi stertami gruzu rozsypanego przez tych, co nie mają na uwadze przechodniów , którzy w cieniu księżca odszukiwali drogi do nieba lecz ja nie pójdę już za ułudą, ze łzami już nie przyjdę przytulać brzoz wysokich światło księżyca pomimo blasku odbija zaledwie promienie słoneczne, a sklepienie wciąż ciemne i tak potykając sie raz za razem, updadłem niczym martwy resztkami tchu pacierz zmawiając, posłyszałem tylko słowa: po prostu idź gdzie światło i ciepło - tego do końca nie wiem lecz wstałem i poszedłem nie patrzac za siebie
    • @ViennaP Zgadzam się z Twoim komentarzem. Choć dobro to jedno, a siły zła to drugie, podobnie jak ludzka przewrotność i przekora :) @Berenika97 No pewnie coś w ten deseń, ale czy o to chodziło to nie wiem, ale bardzo dziękuję za piękny i staranny komentarz :)
    • @Milady w moim jest to spółka z kosmatym, oczywiście z ograniczoną odpowiedzialnością. Pozdrawiam.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...