Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

bez polewy


Rekomendowane odpowiedzi

z ran rodzą się blizny

jak wafle przekładane

czasem bezczasem czasem


 

głębokie bruzdy szramy

długo pielęgnowane

schowane pod ubraniem

rzadko pokazywane

nawet w chwili żalu

wykrzywionej hałasem


 

umysłu co się skarmił


 

nimi i z nadwagą

siadł przed telewizorem

beznadzieję widząc tam

gdzie zobaczy cokolwiek

czarne białawe czarne

nadzienie kakaowe


 

lubi sobie rozdzielać

ten wielki przekładaniec

i pochłaniać osobno


 

w wersji bez polewy

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Banalny jest świat, życie jakiż to banał, praca - czy jest coś równie banalnego? Słowa są powtarzalne, a potem trzeba jeszcze tłumaczyć te wszystkie banały, bo są tak banalne, że ktoś nie może ich zrozumieć, nawet po swojemu...

Sorki, jestem zmęczona po dziesięciu godzinach pracy, a takie przekładańce to w telewizji serwują. Poszukaj sobie na dowolnym kanale. O w radiu było dzisiaj fajne, że ten jeden to ma dom, to i tamto, a tamten drugi kandydat to ma ileś tam na koncie i jeszcze coś tam, a prowadzący program przebił ich wszystkich chwaląc się, że on ma to, to i tamto i jeszcze kartę wyjścia z więzienia. Buhaha się uśmiałam.

I wiesz co? Nie zadawaj pytań, na które nie chcesz znać odpowiedzi.

 

Pozdrawiam :)

Z tymi polewami to się porobiło... ale czasami nawet te sztuczne potrafią zmienić smak tego, co zostało polane, albo chociaż wygląd.

 

Dzięki za wizytę.

Pozdrawiam :)

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Rachael * Znalazłam w niepamięci mały okruch czasu, Lecz boję się go dotknąć i dokładnie zbadać.  Zrobiłeś to specjalnie? Powiedz mi od razu… Dlaczego wątpliwości mam odczuwać nadal?   Wiesz dobrze, czemu światłem skrzy się bursztynowym, Bo przecież, tak naprawdę wiemy to oboje. Uciekłam - będą szukać. Co mam teraz zrobić? Powtarzasz, że wspomnienia nie są nawet moje.   Widziałeś je, nieprawdaż? Mów, i nie udawaj, Jak gdybyś miał tajemnic nie zobaczyć nigdy. Czy teraz, gdy przed tobą stoję całkiem naga, Wciąż pragniesz, bez wahania, ścigać mnie, jak inni?   Chcesz milczeć? Więc dlaczego, gdy rozpinam włosy, Odczuwasz, na nadgarstkach, sto tysięcy muśnięć? Przemienię cię za chwilę w najprawdziwszy dotyk, A kiedy będziesz gotów, zmienię siebie również.   I będę, wręcz na przekór, delikatne dłonie, Przeplatać przez rozgrzane opuszkami ciało. Impulsy, tuż pod skórą, iskrzą pobudzone; Nie znałam tego wcześniej. Powiedz, co się stało?   Zaufać mam wspomnieniom? Wybacz, nie potrafię, I coraz bardziej przez to siebie nie rozumiem. Ciekawość tak bezczelnie sny obraca w jawę; “Pocałuj mnie” - do ucha ciągle podszeptuje…   I działa, jakby była nieskończoną siłą, Na którą całe życie, dotąd miałam czekać. Pod skórą, jakże blisko - pozwól - niechaj płyną! Pocałuj mnie, dotykaj. Zrób to proszę, Deckard.   ---   * - replikantka, w której zakochuje się, z wzajemnością, główny bohater filmu Blade Runner, Rick Deckard.
    • @Konrad Koper ok, dzięki :) @Starzec No trochę tak.  @iwonaroma Taka prawda życiowa :) Dzięki
    • @Adaś Marek Szczerze sądzę, że jest coś takiego. Przypuszczam tak. Ale no nie umiem udowodnić. Pozdrawiam M. 
    • Klimatycznie, a na koniec z mocną puentą. 
    • Bardzo mi się podoba :) Świetne :)   P.s. A czemu nie można Cię polubić? :) Poobserwować ? :) (Chodzi o wyłączenie tej funkcji z profilu.)  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...