Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Hela

natalkaaa20013@wp.pl
 Udostępnij
https://poezja.org/forum/utwor/180479-hela/

Rekomendowane odpowiedzi

natalkaaa20013@wp.pl

[email protected]

Opublikowano
Opublikowano

Czy to świątek, piątek czy niedziela, krzyczą do mnie chodź tu Hela. Więc idę cichutko niby wystraszona, a tu ktoś z daleka krzyczy idzie moja żona. Obracam się bojaźliwie i rozglądam, wyjaśnień od znajomych rządam. Ej Helusia dawno ciebie nie widziałem, pamiętam jak przed laty bardzo cie kochałem. Przykro mi chłopcze o ślicznej cerze, lecz nie bardzo temu wierzę. Ty kochałaś mnie tak samo i głupstwa robiłaś, przez to co ja ci zrobiłem strasznie mnie znienawidziłaś. Długo płaciłem za błędy, wiem tak, wiem kawał ze mnie mędy. Dzisiaj przyszedłem cie przeprosić, jeśli chcesz mogę cie na rękach nosić. Nagle przyglądam się rysą twarzy jego, moja miłość juz wygasła, nie mam serca swego.

1

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
https://poezja.org/forum/utwor/180479-hela/
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Alicja_Wysocka
      pogaduszki przy kominku

      Przez Alicja_Wysocka · Opublikowano

      @huzarc, dziękuję 
    • Toyer
      Ognia żal

      Przez Toyer · Opublikowano

      Płonąłem żarem nie z tego świata gdy całowałem cię iskrą w szyję ogniem wiecznego pożądania czułem że płonąc żyję drżała ziemia namiętnością oczy jak ogniki błyszczały kochaliśmy się z miłością ty dla mnie cała ja dla ciebie cały między nami napięcie co wciąż narastało budziło podniecenie aż wszystko się stało leżeliśmy przytuleni patrząc w oczy błyszczące tysiące pragnień ogni prosiło by nie stało się końcem wspomnienie jak wulkan przygasa nie ma nas nie ma ognia została ze mnie wypalona zapałka łza samotna gorąca – popiół z nas
    • huzarc
      Moje Czasy

      Przez huzarc · Opublikowano

      Nie powiem, że było łatwo, bo było ciężko.   Wielki świat sypał się, ruletka ruszyła.   Ale nasz mały rozkwitał — była kolorowa telewizja i Ameryka. Kilkusekundowa reklama, jak sen o luksusie.   Wszystko już było. Bajki — starannie czytane przez matkę, o dzielnych rycerzach i śpiących królewnach, zdawkowo o smokach.   Na katechezie dorodne anioły śmiały się słodko, a diabły zdawkowo.   Te czaiły się namacalnie, jak dzikie koty w podziemnych przejściach — narkotykiem w czarnych żyłach i w szemranych bramach, kreszowym kastetem na szczęce.   A ja ustawiałem widzialną ręką dwie armie plastikowych żołnierzy na brzegu stołu.   Tak — od zawsze walczę z historią.   Dziś rozpad nie jest połowiczny. Orkiestra gra na pokładzie. Żałoba musi być  W dobrym stylu.   Trwa spór o smak w karcie dań, na wyspach szczęśliwości, dokąd ten rejs ma na końcu dopłynąć, jak mawia niejedno pismo.   No cóż… Dobre intencje są cnotą umierających cywilizacji.   Ale nie ma chętnego do służby w maszynowni, aby doglądać barometru i zaworów.   To przecież brudna robota, a każdy chce mieć czyste sumienie i gładkie dłonie.   W trzeciej klasie buzuje ferment, Nieważne… ale muzyka gra i gra.    
    • Alicja_Wysocka
      pogaduszki przy kominku

      Przez Alicja_Wysocka · Opublikowano

      @Berenika97Bereniko, jak Ty potrafisz się ładnie cieszyć. Taki zachwyt w oczach masz jak dziecko, nie do zapłacenia, dziękuję :) 
    • Berenika97
      pogaduszki przy kominku

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @Alicja_Wysocka Ależ to jest zmysłowe! Ten wiersz pachnie, mieni się, połyskuje jak te brylanciki z pajęczyn! "Czy można grzeszyć oczami?" - och, można i trzeba! I jesień jest właśnie do tego stworzona - ta purpura, ta pozłota, to bogactwo kolorów... To jest zmysłowa pora roku i Ty to doskonale uchwyciłaś. Uwielbiam te detale - "brylancik z nici pajęczych", "koral z jarzębiny", "woal z mglistych zamyśleń". To są obrazy, które czuję niemal fizycznie. Wiersz cudowny! :)    

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...