domek

[puszczyk]

świat jest dziś pusty całkiem dziewczyno

na długość ramion odległość godzin

herbata z miodem strachy łagodzi

czas za swój pośpiech obciążasz winą

 

że znowu musisz wychodzić szybko

bocznymi drzwiami odejść do nieba

mówisz

na razie kochany przebacz

ja na chwileczkę

tu

naprzeciwko

 

może nie wrócisz

słowa zaginą

pieprzone życie wypali myśli

zanim odejdziesz mocno uściśnij

 

świat będzie pusty

całkiem

dziewczyno

[[email protected]]

@puszczyk Gdzie się wybierasz piękna dziewczyno,
                      miłość Puszczyka możesz ominąć.

Trzymaj się mocno jesteś dzisiaj także w moim wierszu.

 

[JWFA]

Ładny wiersz

[puszczyk]

Lecz nie ominie serca puszczyka

choć między liśćmi chyżo pomyka

 

Podziękował Panom za ślad :)

[Sylwester_Lasota]

Dobry.

Pozdrawiam

[puszczyk]

Dzięki

[Gość Franek K]

Bardzo udany tekst. 

 

Pozdrawiam.

[puszczyk]

Miło.

Wygrzebujecie starocie? :)

[Gość Franek K]

Czyli co, jak tekst ma 10 dni to staroć? Hmm... Naprawdę warto czasem pogrzebać w starszych rzeczach. Poezja powinna być ponadczasowa, czyż nie?

[puszczyk]

Niby tak, ale na portalach 10 dni to epoka :)