Podróż bez powrotu

[Arsis]

Siedząc po ciemku w głębokim fotelu, wpatruję się w podłogę,

w ten lśniący,

okienny prostokąt żółtawego światła ulicznej latarni.

 

Więcej ―  n i e  m a  n i c,

poza szumiącą w uszach

krwią,

cichym zgrzytem zegarowego mechanizmu

i biciem

mojego serca.

 

Zastanawiam się czy wyjść naprzeciw  c h ł o d n y m  objęciom nocy, wychodząc  z  m r o k u

 

w

 

m r o k.

 

Za chwilę wybije uderzeniem gongu 1:30.

 

Dręczy mnie wciąż nieokreślony

b ó l,

jakieś kotłujące się w środku kłębowisko rozmytych widziadeł.

 

Z pogłosem echa rozchodzi się po  p u s t y m  mieszkaniu donośne:

bommm…

 

… i znowu:

 

tik-tok, tik-tok, tik-tok…

 

Już

czas.

 

Wstaję z fotela. Zapalam w przedpokoju światło.

Oślepia mnie na chwilę…

 

Z tej perspektywy uderza w oczy niesamowity kontrast czarnego prostokąta z obramowaniem

białej,

drzwiowej futryny

 

d o

 

c i e m n e g o  p o k o j u.

 

Nachylam się i wkładam buty,

wiążę

sznurowadła…

 

Zakładam  s t a r y  płaszcz… Zapinam powoli guziki…

 

W dużym lustrze stojącego w kącie drewnianego trema ― widzę odbicie  n i e  c z ł o w i e k a,

lecz  d u c h a, 

który przeniknął nieopatrznie do świata żywych.

 

Zmaterializował się w nim

na

wieczność…

 

… bądź

… … jedynie

 

n a

 

c h w i l ę.

 

Zdejmuję z wieszaka klucze. Odsuwam ze zgrzytem zasuwę w wyjściowych drzwiach…

Otwieram je.

Nieruchomieję na progu…

 

… owiewa mnie przeciąg schodowej klatki…

 

Odwracam się… Przed zgaszeniem światła

― dostrzegam wirujące drobinki kurzu, które drżą i migoczą,

jakby

przewidywały

 

c h ł ó d 

 

s t r a s z l i w e j  s a m o t n o ś c i.

 

Zamykam drzwi.

 

Schodzę po schodach, rozświetlanych jedynie wpadającą przez wysokie okna

żółtawą poświatą ulicznych latarni.

Rozchodzą się echem moje kroki, kiedy mijam zamknięte na  w i e c z n o ś ć 

mieszkania

 

u m a r ł y c h  dawno sąsiadów…

 

… pracownie rzeźb z okrytymi półmrokiem i zakurzoną folią

m i l c z ą c y m i  popiersiami…

Pozacierane przez lata numery,

nazwiska.

Pokryte zielonkawym nalotem mosiężne

klamki…

 

Na  o p u s z c z o n y m  podwórzu wiatr jęczy w rynnach, stukają poluzowane blachy,

parapety…

 

… szeleszczą liście kasztanu, strzelistej topoli…

 

Stawiam wysoko kołnierz

jesiennego płaszcza.

Wkładam do kieszeni ręce...

 

Skrzypią zawiasy niedomkniętej furtki z wyjściem na ulicę…

 

Na ulicy ―

 

p u s t k a.

 

Z jednej strony mur szarej

kamienicy,

z drugiej ― szpaler rosnących na trawniku dębów.

 

Przywieram twarzą do chropowatej kory,

obejmując najbliższe drzewo.

Wsłuchuję się w jego oddech, w jego ciche skrzypienie, w szum płynącej w jego wnętrzu

żywicy.

 

W ten oto sposób mówi do mnie, posługując się

mową

tajemną.

 

Ja ―

też do niego mówię.

 

Komunikujemy się poprzez wiatr, poprzez mżący  d e s z c z, 

przy

pomocy

 

w e s t c h n i e ń,

 

s z e p t ó w

 

i  d o t y k ó w…

 

Odbywam taki sam ceremoniał, mijając kolejne drzewa, oklaskujące mnie swoimi liśćmi,

jakby

na  p o ż e g n a n i e.

 

Idę chodnikiem, czując pewnego rodzaju podniecenie,

jak ktoś, kto, nie potrzebując żadnego bagażu ― wyrusza  w  p o d r ó ż

 

b e z

 

p o w r o t u.

 

(Włodzimierz Zastawniak, 2018-06-28)

 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Wszystkie teksty są mojego autorstwa.

Edytowane 2 Maja 2020 przez Arsis (wyświetl historię edycji)

[Gość]

@Arsis czytając Twój wiersz jestem latarnią, dużym lustrem, futryną. Animacja połączona z grą światłem jest dla mnie kunsztem. Mam również skojarzenie muzyczne. Thx i pozdrawiam

 

 

[siachna]

@Arsis czułam się, jakbym szła i była Twoimi oczami. Wszystko widziałam. Jedno slowo. Kunszt.

[Waldemar_Talar_Talar]

Witam - to twój najlepszy teks który czytałem jednym ale uważnym

tchem - robi to wrażenie...które jest zimne ale i ciepłe pełne

ciekawości która zostawia miły ślad.

                                                                                                                       Pozd.

 

[Arsis]

@Waldemar_Talar_Talar Dziękuje za docenienie.

@siachna Dziękuję również za docenienie i uwagę.

@Dag Dziękuję za zainteresowanie i również pozdrawiam.

[Somalija]

@Arsis , hej byłam chwilę nieobecna, ale zdążyłam na ten spacer, dziękuję. Pozdrawiam autora

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.