Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

w obronie metafizycznego porządku świata

MIROSŁAW C.
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

MIROSŁAW C.

MIROSŁAW C.

Opublikowano
Opublikowano (edytowane)

 

w szklanym labiryncie witryn i drzwi

kłębiącego się pandemonium

niektóre z masek to maski spiskowców

 

spoza żaluzji widać sztuczne światła

ukierunkowane halucynacje materializują

zastępczy obiekt nienawiści

 

poza wiecznością i w wieczności

wszystko wydaje się lepsze

od nieznośnego poczucia niepewności

 

ostatnim uchwytnym omamem

wspomnienie podpowiada kierunek

Edytowane przez MIROSŁAW C. (wyświetl historię edycji)
1
fregamo

fregamo

Opublikowano
Opublikowano

@MIROSŁAW C. kierunek... tak

chciałbym w to wierzyć ale znieczulica, próżność, obłuda są tak wielkie że nie tylko brakuje słów ale i życia

poza tym popieram Kota...

masz skłonności do przerysowywania ale przynajmniej używasz głowy...xd

pozdrawiam

MIROSŁAW C.

MIROSŁAW C.

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

@Kot Nieopuszcza mnie wrażenie, że wszystko co się teraz dzieje, dzieje się według wcześniej rozpisanego scenariusza. Nam przypada 'zaszczytna' rola tła. Jak również, wewnętrzny spokój pozwala mi nie bać się o przyszłość. O tym, jest ten wiersz. Nie wykluczam :)) być może - nieudany. @fregamo

Dziękuję wam za poświęcony czas. 

Pozdrawiam. 

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • iwonaroma
      ciała

      Przez iwonaroma · Opublikowano

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        @Omagamoga ? :)         @FaLcorN :)  Dziękuję     
    • viola arvensis
      Łąka

      Przez viola arvensis · Opublikowano

      @Sekrett niezwykłą aurę wiersza stworzyłas. Bardzo ciekawie napisane, cos innego. Powiało świeżością

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • viola arvensis
      Niebo odeszło, Fiolet pozostał

      Przez viola arvensis · Opublikowano

      @Migrena czy ja juz kiedyś przypadkiem nie wspominałam, że przestanę czytac Twoje wiersze, jesli nie przestaną mi przeszywać wnętrza i doprowadzać do łez? Naprawdę jesteś mistrzem w chwytaniu za serce tą niezwykle liryczną i romantyczną poezją (z resztą nie tylko tą). Mam wrażenie, że jesteś dyrygentem - dyrygujesz słowami a emocje grają i tańczą w takt.    Przepięknie !           
    • Azraell
      Niecodzienny atypowy nieznajomy

      Przez Azraell · Opublikowano

      W świetle lampy się huśta trup Turp z kokardką przy szyi Spoglądam na niego On spogląda na mnie Mijam go idąc chodnikiem   Zaciska sine spierzchnięte wargi A wyłupiasto-pustymi oczyma Podąża, za każdym mym ruchem I czegoś weń szuka-może sensu?   Kto by to wiedział, poza nim Ja zaś spoglądam jak on Poddany pod rządzę wiatru Się rzuca na wszystkie strony Wcale ciekawy przypadek   Jaki miał cel tak sie wieszać Sam czyn - ja rozumiem Ale że tak publicznie? Co on artysta, turpista, Szokować przechodniów pragnie Czyż mu nikt nie powiedział Że to tak niezbyt ładnie   Z tej katatonii myśli wyrywa mnie Coraz to widok dziwniejszy Może spazmami, może celowo Macha mi artysta nieboszczyk A twarz mu uśmiech rozjaśnia   Wlepiam weń wzrok i szukam Co go w ten stan wprowadziło Toż tak szczęśliwego człowieka Mi chyba nie było widzieć dane Zazdrość, aż człowieka chwyta No w ten ponury poranek Tak byś szczęśliwym - wręcz zbrodnia   Z czego sie cieszyć? Po jego twarzy Nie widzę nic, lecz lina mu sie Rozrywa i spada niezgrabnie Lądując w kałuży, po czym znika   Ja zmieniam kierunek podróży Podchodzę gdzie on się rozpłynął I po raz pierwszy od dawna zdziwiony Kwestionuje czy umysł mam zdrowy   Ostatnio dość ciężko mi było o sen A tym bardziej o spokój, Może przez pogodę, może zmęczenie Moje podsuwa pijackie paranoje?   Nie wiem, to chyba szaleństwo By widzieć szczęśliwego trupa Niepokój mnie chwyta za duszę   Ale bardziej niż zdrowie Przeraża pytanie - czy kiedykolwiek Będę tak wolny, wolny i szczeliwy jak on w tej kałuży?
    • Omagamoga
      Słowo Ducha Wić . 3

      Przez Omagamoga · Opublikowano

      Tao De Dcing / 道德經 dział trzeci   nie mądrz , ludu nie skłucaj nie przeceniaj zdobytego dobra, ludu nie wymuś grabieży. nie okazuj żądzy, serca nie trwoż. jest mądry przywódcą, otwiera serca, spełnia ciała łagodzi ducha, umacnia postawę stałym sprawia lud bez wiedzy bez żądzy. sprawia wiedzących nieśmiałym czynem też czyni bezczynnie, więc braknie dowodzenia .      

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

             

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...