Banał

[trabantwierszepisze]

Jeśli żyje jakieś bóstwo
Które pióra uszlachetnia
I co głowy mojej pustość
Zamieniłoby w marzenia

 

Czy by łaskaw w takie truchło
Było wstąpić, by zachwycać
Tak by od metafor spuchło
Pięknem błyszcząc, pełnią życia

 

Gniotąc w pół arystokrację
Bezlitośnie trapiąc ludzkość
Słońca znowu ruszyć akcję
Wielce twórczą tworzyć twórczość

 

Zbijać z tropu, bokiem kroczyć
Trop pokazać, krzyczeć prawdę
Szeptać kłamstwa prosto w oczy
Uczuć raczyć nas orgazmem

 

Choćbym nie wiem jak się modlił
Nie pomoże nawet bóstwo
Kiedy inni ludzie, podli
Takich wierszy piszą mnóstwo

 

Rozprawiając na tematy,
Których jeszcze nie zgłębiłem
Pisząc wielkie poematy
O czym ja niewinnie śniłem

 

I choć wszystko ktoś ułożył
Skleił formę doświadczeniem
Ja swój banał będę tworzył
Banałowi dam znaczenie

[Gość]

@trabantwierszepisze  "Bóstwo" dało nam narzędzia, ale pracę sami już musimy wykonać... ;)

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

     I bardzo dobrze... :) A na marginesie - chyba wszyscy tak mamy... ;) 

     Uśmiechniętego dnia :)

[Gość]

@trabantwierszepisze

U mnie to szło tak:

Gdy adept tańca kroki stawia pierwsze

nikt mu nie każe pięknie tańczyć walca,

więc mi wybaczcie kiedy depczę wierszem

po palcach....

Pisał o niczym niejeden poeta

nim Boża Iskra zapłonęła w słowach,

więc może kiedyś zechce też przeze mnie

pracować....

A jeśli nawet uzna, że nie jestem

narzędziem godnym by stać się jej głosem,

to będę sobie mruczeć swe piosenki

pod nosem.

 

Znane mi twoje dylematy, oj znane....

Pozdrawiam wszystkich tworzących banał! :)

Edytowane 26 Marca 2020 przez Gość (wyświetl historię edycji)

[Gość]

@Allicja  Jako tworząca banały ( banał? ), dziękuję... :)))