Inny

[tomasz_zawadzki]

Poza sobą zawsze łatwo szukać winnych,
wśród tych, którzy wcześniej doszli już do czegoś,
samemu bezsilnie wciąż patrząc na innych.

Nie ruszając z miejsca nie da stać się zwinnym
bez udziału osób podnoszących formę.
Poza sobą zawsze łatwo szukać winnych,

wśród tych, uważanych za nazbyt dziecinnych.
Odnaleźć współwinnych braku oświecenia,
samemu bezsilnie czekając na innych.

Wychowanych w sposób, kiedy są uczynni,
nieprawdą obwiniać, że idą na straty - 
tych poza swoimi. Łatwo szukać winnych.

Lecz istnieje sposób, by stać się też słynnym,
nie hejtem dziecinnym - nadszedł czas, okazja.
Samemu być silnym przykładem dla innych.

Wśród masy oskarżeń mów wielogodzinnych
wyliczając wszystkich nie było jednego:
poza sobą znaleźć dla siebie niewinnych
i nie być bezsilnym przykładem dla innych.

 

 

Edytowane 23 Marca 2020 przez tomasz_zawadzki
Poprawa średnówki w 5 wersie i zamiana "," na "-" w 11 wersie (wyświetl historię edycji)

[Natuskaa]

Masz dziwny styl, ale przez jego zawiłość zostałam zatrzymana na dłużej i wyciągnęłam z treści kilka mądrości.

 

Pozdrawiam :)

[tomasz_zawadzki]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Wiersz napisałem pod formę, a w tym przypadku Villanellę, może dlatego wydawać się dziwnym i zawiłym. Dziękuję za wizytę. Pozdrawiam.

[Tomasz Kucina]

To szukanie winnych poza sobą to niewątpliwie jest manewr samoobronny. Bo świat kreuje i stawia na - pięknych, zgrabnych, mądrych oraz bogatych. Takie to czasy, ale chyba zawsze tak było, w historii też, może jeszcze gorzej, bo czasem potwornie bo totalitarnie. Potrzebna jest głęboka społeczna samoświadomość, ale mówią: "JADŁO stanowi świadomość", czyli pogoń za komercją a nie estetyką, więc stoimy w tym marazmie ludzkich złośliwości i nie ruszamy z miejsca. Wiersz dba o kondycje społeczną, więc godny zauważenia. Pozdrawiam.

Edytowane 22 Marca 2020 przez Tomasz Kucina (wyświetl historię edycji)

[Jacek_Suchowicz]

to ma być  villanella 6/6

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

coś logicznie nie tak - ja bym jeszcze popracował

Pozdrawiam

ps serducho za podjęcie tej trudnej formy

Edytowane 22 Marca 2020 przez Jacek_Suchowicz (wyświetl historię edycji)

[tomasz_zawadzki]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 Jacku, na średniówkę pisząc ten tekst raczej nie zwracałem uwagę, choć poza jednym wersem: "bez udziału, na przykład, podnoszących formę" jest zachowany jak piszesz układ 6/6. Bez większej zmiany znaczenia mogę poprawić tą linijkę na: "bez udziału osób podnoszących formę".

Co do Twojej uwagi o logiczności, to faktycznie w wycinku, który przytoczyłeś, do nadrzędnej pierwszej części logicznym jest pytanie, nie "kiedy" tylko "jak" - odnoszące się do sposobu wychowania. Jednak to zdanie jest zdaniem wielokrotnie złożonym i część pierwsza "wychowanych w sposób" choć wprowadzająca nie jest nadrzędną dla "kiedy są uczynni". Czas uczynności odpowiada temu fragmentowi zdania: "nieprawdą obwiniać, że idą na straty".

Dziękuję za serducho i odwzajemniam swoim za komentarz. 

Tomaszu, dziękuję za zatrzymanie się pod wierszem i opinie odnoszącą się do treści. Zgadzam się z Twoim zdaniem o upodobaniach, bo któż ich nie ma. Upodobania to odpowiadające naszym oczekiwaniom punkty widzenia naszych zmysłów. A kto nie chciałby widzieć innych: miłych, zdolnych, zdrowych, w razie potrzeby pomocnych?

 

Pozdrawiam.

Edytowane 23 Marca 2020 przez tomasz_zawadzki (wyświetl historię edycji)

[Tomasz Kucina]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Tomku, (mój imienniku), postawiłeś na końcu odpowiedzi na mój komentarz znak zapytania, więc pewnie oczekujesz bym się odniósł. Ok. W wierszu (jak zrozumiałem) wskazujesz na problem - częstego zrzucania winny - przez nas na inne osoby, (o tym świadczy już pierwszy wers - utworu i dalej cała jego treść), odniosłem się zatem do meritum - i tylko w tym zakresie, - mówiąc kolokwialnie - do braku odwagi w braniu "na klatę" wszelkiej odpowiedzialności za czyny ludzi dowolnego pokroju, nie wypowiadałem natomiast w kwestii ludzkich upodobań, jak sugerujesz w konkluzji na mój komentarz.

 

Masz oczywiście rację, upodobania dotyczą niewątpliwie naszych zmysłów - to oczywiste, ja nie mam nic przeciwko jakimkolwiek upodobaniom, preferencjom, modom, trendom, czy dowolnym fantazjom, każdy jest wolnym - niezależnym podmiotem, nie oznacza to jednak, że ma być bezkrytyczny wobec siebie?, skoro zrzuca winy na innych to znaczy, że rozumie co robi, nie żyje w nieświadomości, a przenoszenie odpowiedzialności jest w tym wypadku celowe. Rozumiem, że utyskujesz, że takie bywa nasze życie i z ubolewaniem nad tym smutnym faktem - konstatujesz że tak być nie powinno, dlatego napisałeś ten wiersz. Zauważyłem to. Natomiast zasugerowałem, że - ludzie ubóstwiają żyć w komforcie, i dlatego czasem bywają wobec siebie nieszczerzy czy złośliwi - bo komfort nie może być dla wszystkich - to robienie dobrze sobie jest w naturze człowieka - ale odbywa się kosztem nas samych i tak już OD WIEKÓW. Tylko tyle. Twój wiersz o tym opowiada, i jako autor próbujesz nam to wyperswadować - ogólnie-zgadzam się z twoim punktem widzenia.

 

Czasami to uciekanie od odpowiedzialności i zrzucanie winny na innych powoduje manewr samoobronny u tych na których winę się zrzuca- i koło się zamyka. Nie ma logiki - pozostaje fałsz i nieufność.

 

Takie moje podsumowanie. Pozdrawiam.

Edytowane 23 Marca 2020 przez Tomasz Kucina (wyświetl historię edycji)

[tomasz_zawadzki]

Masz rację, poniosło mnie zbyt daleko odnosząc się do Twojego komentarza z wtrąceniem o upodobaniach. Szukanie winnych jak wspomniałeś może być i często jest elementem samoobrony. W jakimś stopniu świadczy o poczuciu, bądź faktycznym stanie bycia poszkodowanym. Zwłaszcza w środowiskach dużego zaludnienia. Jednakże dialog z zaznaczeniem własnego punktu widzenia i wzięciem pod uwagę innych daje rezultaty, które nie prowadzą do nienawiści, a są budulcem zrozumienia potrzeb wszystkich. Hejt, bądź jakikolwiek inny atak wiąże się z uruchomieniem mechanizmu samoobrony osoby, która jest atakowana i jest wielce prawdopodobne, że "wytoczy jeszcze większe działa" wobec atakującego.

[Tomasz Kucina]

Dokładnie. A jakby podglebiem - punktem zerowym jest tu - ta obstrukcyjna cecha społeczna - jaką są wszelakie próby zrzucania winy na innych, i aby sobie z tym globalnie móc poradzić należałoby zacząć od siebie, nie każdy o tym zaraz marzy, lub ogląda się na innych - więc ci którzy próbują automoderacji - w końcu się zniechęcają - bo nikt nie jest w ciemię bity i nie ma zamiaru uchodzić za moralizatora. I mam wrażenie, że o tym chciałeś powiedzieć w swoim wierszu. Że ta nasza kondycja moralna jest miałkiej jakości.

 

Chyba tyle z mojej strony. Cze! Miłego poniedziałku ;)