Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Ciekawe rozwiązania tu zastosowałaś. Jak zobaczyłem tytuł to miałem dość już na wstępie, bo nie chce się już patrzeć na ten temat, tak wszechobecny, ale przekonałaś mnie formą. Brawo! 

Opublikowano

@Tom Tom Dziękuję! Powiem Ci, że sama przewracam oczami na wiersze o tej tematyce. Korciło mnie jednak by wykorzystać ten koncept, który mi się w głowie zrodził, więc napisałam. Pozdrawiam Cię serdecznie!

@fregamo także Cię pozdrawiam ;)

A dziękuję, lubię to słowo, za piękne brzmienie i znaczenie, na wymowną nazwę wydaje się adekwatne. 

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnie komentarze

    • @Berenika97 ... niedojrzałe myśli ważą słowa  spojrzenia pełne oczekiwań  jak płytki strumień  wyglądający wody   słowa czekają na swój czas a on ... ... Pozdrawiam serdecznie  Miłego dnia   
    • @Berenika97 Pięknie  Życie to teatr. Inni jesteśmy dla dziecka, inni dla...inni gdy deszcz... To uroki życia.    Pozdrawiam serdecznie  Miłego dnia 
    • "Wrona,,   Kre-kre- kracze wrona palaczka  Pali tylko biernie ale ją to wykańcza   Gniazdo założyła pod dachem  Dobra lokalizacja  słońce nie grzeje latem Na zimę zaś śnieg nie sypie w oczy Tylko sąsiedztwo w nałogach ją chcę umoczyć   Gniazdko piękne sobie umorzyła Kredyt wzięła u gołębia w daktylach  Deweloper jej sprzedał Za bagatela daktyl od cala  Cena ideał  Ale na tym się zalety skończyły    Z początku nawet i odejść myślała  Zwłaszcza jak zmianę z kra na kre Zearejestrowała  Ale tak szczerze który głupi  Zostawiłby dom który dopiero kupił?     
    • Przeżyłem miłość   Przeżyłem tę prawdziwą   Tę, w trakcie której zmysły nikną   Zarówno ciepłą, jak i zimną   Przeżyłem ją raz   Raz oddałem serce   Raz oddałem te prawdziwe   Nigdy go nie odzyskałem   Więc kamieniem jestem   Pomnikiem miłości   Co w parku na pamiątkę stoi   Pomnikiem, na który gołębie srają   A który ludzi niepokoi   
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...