Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Jest coś czego pragniesz i wszystkie twe zmysły pragną się temu poddać.
Lecz na to czego pragniesz, nie zgadza się twoje dotychczasowe życie.
Jednostajne i nudne tak ,że poczułeś ochotę stanąć obok z obojętnością przechylić głowe poobserwować tylko,to centrum jałowe, w którym byłeś.
Słowa ,,pragnę sprobować czegoś nowego’’ jak się urzeczywistniają prowokują ,by dokonać wyboru; zmusza to do odpowiedzi na pytanie chcesz próbować tej nowości ?,która za jakis czas i tak będzie taka sama jak nowość, która przerodziła się w tą monotonną terażniejszość ?
Będą piękne chwile cudowne mogą nawet być ,.. będzie szczęście ,może nawet rozsadzające twoje serce..no i ręce a później będzie- Życie, powrót do rzeczywistości: to co poznane nie ma już dobrego smaku, to co poznajemy smakuje wybornie i tylko nasz apetyt zmusza nas do probowania coraz to nowych doświadczeń życiowych.Tylko czy warto?przekreślać to życie w ktorym nie brak za dużo ,a zaczynac to niepewne co może być ciekawe do jakiegoś czasu
Co przemieni nas i to jak spostrzegamy , czy warto podjącć takie ryzyko? Tak czasem warto
Ale nie wiemy kiedy warto i dlatego jest to ryzyko.
...


Czasem trzeba tysięcy igieł ,które z uporem wbijają się z zewnątrz i wewnątrz do centrum dowodzenia twoim życiem -
które wbijają sie , nie dając odpocząć
czasem to potrzebne
dla małego czasu ukojenia w którym wszystko się wydarza -zawiera przepastne wszechświaty dwóch ludzi, które nagle wybuchają w sobie przenikają sie cząstkami
wszelkie odcienie najbardziej pożądanych uczuć się wtedy wydarza-
to niesamowite-
dlatego pomimo wszystko warto się męczyć, warto żyć

Opublikowano

jest to bardzo chaotyczna i zaniedbana praca a jej temat nienajciekawiej ujęty,
niemniej jednak, chyba coś z tego zrobić się da :) powodzenia.
jeśli mogę coś zasugerować, to proponuję budując zdania nie gubić wątku myślowego, takie filozoficzne, poniekąd, dywagacje powinny być spójne i sensowne.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




praca chaotyczna -gdyż pomyślana i tak jak zapisana
o to mi chodziło
umyślnie nie poprawiona została
zadawenie pytań próba tłumaczenia-wewnętrzna terapia-tak jak wewnętrzne filozofowanie,
a wg racjonalizm to obce uczucie będąc tu naprawde
mimo to dziękuje za sugestie. Pozdrawiam
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



chaotyczna, gdyż pomyślana?!
no wiesz? to co to ma być? jeszcze gdyby to był fragment i opisywałbyś w podobny sposób czyjeś myśli, to może tak. Ale jako osobny twór ja tego nie kupuję.

i mimo co mi dziękujesz? mimo tego, że mi się nie podoba? A musi? Łaskę mi robisz dziekując, czy jak?

moim zdaniem to wewnętrzne filozofowanie powinieneś albo obrobić, zdania uporządkować tak, żeby miały ręce i nogi, albo zostawić ten chaos dla siebie.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



chaotyczna, gdyż pomyślana?!
no wiesz? to co to ma być? jeszcze gdyby to był fragment i opisywałbyś w podobny sposób czyjeś myśli, to może tak. Ale jako osobny twór ja tego nie kupuję.

i mimo co mi dziękujesz? mimo tego, że mi się nie podoba? A musi? Łaskę mi robisz dziekując, czy jak?

moim zdaniem to wewnętrzne filozofowanie powinieneś albo obrobić, zdania uporządkować tak, żeby miały ręce i nogi, albo zostawić ten chaos dla siebie.


logika co wg ciebie jest logika bede pisactak bo to tak naprawde caly twoj slowotok jest prawda o rzeczywistosci
sprubuj wyjsc poza kanon obowiazujacych cie schematow to zrozumiesz
a dziekowanie w moim odczuciu to szacunek dla twojego zdania i dla odmiennosci twojej mysli na temat tego co ma cokolwiek wyrazac
ja to ujelam tak
co uwazasz ze mysli sa logoka ze musza miec ciag przyczynowo skutkowy - po co
nigdy nie zrozumiesz niczego pomimo iz bedziesz w to wierzyc to jest twoje zludzenie twoj blad
ja top tak odbieram
,,Chwila ''to to co sie rodzi z ciebie niewazne jakie by to nie bylo -to niesie prawde o zyciu i moze zahaczac o wszystko
Opublikowano

Praca bardzo mnie zaintrygowała, aczkolwiek troszku chaotyczna.
Czytając ten tekst, szczególnie jego pierwszą część, pojawiła mi się taka wizja: jakieś pomieszczenie, powiedzmy gdzieś w klasztorze; pary małżeńskie w średnim wieku mają spotkanie z duchownym. Wiadomo, po kilkunastu latach małżeństwa następuje jakieś znudzenie. Małżonkowie, wierzący i praktykujący, pragnąc wzbogacić swój związek udają się na takie małe, kameralne spotkanie z przewodnikiem duchowym.
Jeśli mogę to tak określić to utwór porwał mnie w sensie filozoficzno-duchowym.
Ow przywódca duchowy przemawia do tej małej grupy, uświadamia, wskazuje drogę, mówi o ryzyku. Mówi głosem opanowanym, akcentując w pewnych momentach niektóre słowa
Moim zdaniem to jest styl, jakim się posługują właśnie osoby zajmujące się zawodowo udzielaniem wsparcia duchowego, przedstawiciele różnych wyznań (sama swego czasu zwiedzałam różne zwązki wyznaniowe, oczywiście powierzchownie, z pozycji obserwatora).
Styl charyzmatycznego, jednocześnie pełnego ciepła i wzbudzającego zaufanie przewodnika.
Druga część trochę bardziej chaotyczna, ale dla mnie zrozumiała (ze względu na moją chaotyczną naturę pewnie ;-)). Troszku stylistyka szwankuje. Ale tylko trochę, bo tego rodzaju utwory, mowy rządzą się, moim skromnym zdaniem, własnymi prawami.
Ja ten utwór słyszę wręcz.
Dobrze jest czytać na głos swoje utwory. Szczególnie polecam tę metodę słuchowcom. Życzę powodzenia w dalszych eksperymentach. Jeśli wyrazisz chęć, to mogę tu zamieścić swoją wersję Twojego utworu (pierwszą część).
Pozdrawiam :-)

P.S. A tematyka może być dowolna, niekoniecznie pary małżeńskie ;-). Ja już średni wiek jestem to tak mi się skojarzyło, he he...

Opublikowano

Jesteśmy ludźmi szukającymi odpowiedzi na pytania które sa w nas od dawna
Jesteśmy wspaniali i wielcy niepokonani weseli zadowoleni
Jesteśmy zli samolubni puści i mściwi
Jesteśmy skarbnica radości gwiazdami na niebie
Jesteśmy pustymi powłokami błąkającymi się na świecie
Jesteśmy kim jesteśmy i gdzie dążymy pozwolimy sobie zrozumieć czemu tak jest czy pozwolą nam zrozumieć kim tak naprawdę jesteśmy



Jeżeli pomyslimy odczucia z sensem i logika to czy pisanie ma jaki kolwiek sens
text jest zeby msylec nad nim a nie czytac i zapominac
opwoiadania poukladane opwiadania zapomiane
uczucia rozszarpane mysli poplatane
a posrodku postc i jej wlasne drogi

pisac szybko i nagle to chyab wazne :)

Opublikowano

Pani natalia napisała:

[quote]i mimo co mi dziękujesz? mimo tego, że mi się nie podoba? A musi? Łaskę mi robisz dziekując, czy jak?


Pani Natalio ( bardzo żałuję , że mamy tak samo na imię) ta wypowiedź jest bezczelna, że trudno mi uwierzyć, iż ktoś kto się interesuje literaturą (to tylko przypuszczenie) mógł jej uzyć.
Autorka tekstu zachowała sie kulturalnie a Pani jak jakiś niedouczony gbur.
Krew mnie zalewała jak to czytałam , ale niby czemu?
Potwierdza to fakt, iż wciąż na tym świecie brak kultury. Jak już ktos podziekuje nawet za negatyną opinię , to go jeszcze zgniotą i najlepiej poniżą !
Pani się to jednak niedokońca udało bo autorka wyszła z tej całej dyskusji obronną ręką.
Pewnie moderator usunie całą moją wypowiedz a piękne , kulturalne i niezwykle pasujące do tego forum zdanie "i mimo co mi dziękujesz? mimo tego, że mi się nie podoba? A musi? Łaskę mi robisz dziekując, czy jak? " pozostanie i będzie "podnosić" poziom całego forum.

PS. DZIĘKUJE BARDZO.
Opublikowano

A ja mam małe, nieważne pytanie. Czy brak znajomości zasad interpunkcji i gramatyki też specjalnie tutaj występuje? Pewnie dla żartu, bo czym innym wytłumaczyć się tego nie da. Popada Pani w "Pilchomanię" (to moje prywatne określenie) i to wcale nie wygląda dobrze. Chaotyczne myśli można zapisać w sposób pozornie chaotyczny, ale w taki, który bez problemu da się odczytać. Tutaj tego nie ma. Jakiś bełkot, w który nawet nie mam ochoty się zagłebiać.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Tylko co ma do tego AI? AI będzie tak funkcjonować, jak ją zaprogramują ludzie, a ci oczywiście zrobią to zgodnie z jakimiś wzorcami. Pytanie - jacy to będą ludzie i w jaki sposób wychowani. A to, że koncepcje wychowawcze się zmieniają, nie ulega wątpliwości, odkąd potrzeby jednostki zostały postawione ponad potrzeby wspólnotowe. Sztuczna inteligencja nie stoi jednak w kontrze do czegokolwiek, odzwierciedla tylko bieżący stan rzeczy. Oparta (głównie) o modele językowe, operuje jedynie na systemie kodów i znaczeń. To my ją 'wychowujemy', jeśli można to tak nazwać,  ucząc pewnej struktury, odzwierciedlającej mniej więcej naszą logiczną percepcję, nasz aparat pojęciowy. AI nie rozumie rzeczywistości jako czegoś ciągłego, zmieniającego się pozostającego w ruchu, ewoluującego zrelatywizowanego, tylko jako zbiór stałych elementów, które zostały wprowadzone do bazy danych i w ich obrębie się porusza. A elementy te już wprowadza człowiek, który może być dobry lub zły, głupi lub mądry, mieć rozwiniętą wyobraźnię lub nie, rozległą lub wąską wiedzę.... No i trzeba jeszcze dodać, że AI jest - na razie - tworzona do realizowania określonych zadań, co pokazuje, że człowiek jednak chce pozostać wolny i zrzucić na nią to, czego wykonywanie go ogranicza. Odszedłem trochę od tematu, a zmierzałem do tego, że AI będzie w stanie 'widzieć' różnice', o których piszesz, jeśli tego zostanie nauczona.  Chyba, że chcesz powiedzieć, że sam czujesz się trochę taką sztuczną inteligencją, bezdusznie programowaną do pełnienia określonych funkcji  narzuconych przez zewnętrzny, techniczny plan, a nie dzieckiem wychowywanym do samodzielnej realizacji siebie, w zgodzie z tym, czego AI jeszcze nie posiada (wolna wola, samoświadomość).
    • Na pierwszy rzut oka ma to być coś sonetopodobnego. Ale popłynęłaś po tym jeziorze... w szuwary, Środki artystyczne zostały dobrze dobrane. obrazy są plastyczne, żyjące, z łatwością poddają się wizualizacji. Tymczasem forma sprawia wrażenie bardzo nieudolnie skleconego pancerza, w którym wiersz się dusi i dogorywa, a to przez nienaturalne inwersje, a to przez brak rytmu, a to przez pokracznie poprzekręcaną gramatykę. W ten sposób od razu pokazujesz czytelnikowi wszystkie słabe miejsca, gdzie nie umiałaś sobie do końca poradzić z językowym budulcem. Niech będzie to zwykły, wolny wiersz, który uwolnisz z tego stylistycznego żelastwa, a jeśli koniecznie upierasz się przy sonetach, to trzeba więcej treningu, bo tu już 'intuicyjnie' się nie da.
    • Kluczowe pytanie - co to znaczy 'lirycznieć'?  Życie staje się poezją, to oczywiście wynika samo z siebie, ale interpretacja utworu musi wyjść poza zwykłe ubarwianie, upiększanie. Wpisanie wspólnie przeżywanego czasu w wiersz zdefiniowany jako określona struktura, ma charakter o wiele bardziej brzemienny w skutki. Liryka jest przede wszystkim poszukiwaniem formy dla emocji, a jakie to ma konsekwencje dla bohaterów lirycznych? Jeśli ich doświadczenia zostaną przeniesione w rzeczywistość metafor, wówczas okaże się, że współdzielenie codzienności jest zarazem tworzeniem jej tak, jak poeta tworzy swoje dzieło - budowaniem sensu (życia) poprzez indywidualizację tego, co ogólne i nieokreślone. Np. we fragmencie ze sklepem - wszyscy tam robią zakupy, ale dla bohaterów nie jest to zwykłe wyjście do sklepu, bo liryka tak manipuluje percepcją, aby mieli poczucie, że chodzi o coś zupełnie innego. Realność staje się umowna,  jej poszczególne elementy mają być tylko nośnikami czegoś, co istnieje jedynie w świadomości i  osób mówiących w wierszu. Upraszczając - lirycznieć to budować rzeczywistość i kod, który ją na nowo zdefiniuje (niekoniecznie werbalny), zgodnie z tym, jak w niej chcą funkcjonować bohaterowie wiersza, czy jak to sobie - wspólnie - wyobrażają.
    • Zastanawiająca przypowieść, w której prosta obserwacja przechodzi w trafną ekstrapolację. Gwarowa 'śleboda' dodaje wierszowi ciekawego smaku.
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Porażająco głęboka refleksja na tle nieistotnej reszty.   Ale dam lajka, bo moc tej cząstki rekompensuje wszystko inne.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...