Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Schizofrenia kontrolowana

Anthilles
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Anthilles

Anthilles

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Przemykający klaun który goni swój nos...
Słoń który trzymając obręcz tresuje ludzi..
Namiot postawiony na środku jeziora...
Bilety które sprzedaje się po spektaklu...

Sosna rosnąca w pudełku po maśle
Biurko na środku boiska
Trybuny dookoła ulicy
Kalendarz ścienny na niebie

Buty założone na uszy
Ramka na zdjęcie jako patelnia
Klawiatura na ramie roweru
Kierownica w bagażniku

Wszystko się zmienia
A czas płynie..........

Przemo

Przemo

Opublikowano
Opublikowano

Po tej ciekawej wilicance strasznie banalny i niezwiązany z treścią finał. Miałem nadzieję, że puenta będzie odkrywcza, schizofreniczna, a tu nic...... Gdyby zmienić puentę, wiersz byłby do przyjęcia. Może też warto skrócic tą wyliczankę o kilka banałów?

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Berenika97
      Ważna sprawa

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @LeszczymDziś poważnie.  Rozumiem to uczucie zawieszonej sprawy i niedopowiedzenia. To frustrujące, gdy coś ważnego zostaje w powietrzu, a druga strona po prostu znika bez słowa wyjaśnienia. Masz prawo czuć się rozczarowany i trochę zły – to naturalna reakcja na sytuację, która nie doczekała się zamknięcia. Jednocześnie nie znasz jej powodów. Może rzeczywiście coś ją powstrzymało, może się przestraszyła, a może po prostu nie była gotowa na domknięcie tej sprawy w taki sposób, jak ty. Czasem ludzie uciekają, bo nie wiedzą, jak inaczej poradzić sobie z trudną sytuacją.      
    • Berenika97
      Stokrotki dla Febe

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @Annna2Bardzo dziękuję, myślę Aniu dokładnie tak samo jak Ty. Pozdrawiam.  @Marek.zak1Bardzo dziękuję! Posłucham piosenki, a co do transparentności facetów to ... nie jestem taka pewna. :)  Pozdrawiam. 
    • Konrad Koper
      Kraina

      Przez Konrad Koper · Opublikowano

      W krainie fantazji mieszkają literki, mają główki i ogonki. Lubią kropki, wykrzykniki i pytania. Mają wytyczone zadania.   Poprzez zdania układają się w prozę lub poematy. Zwykle nie odnoszą straty. Długopis jest zaklęty!  
    • Berenika97
      Lustro prawdę powie

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @andrewBardzo sympatyczny i miły w odbiorze.

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Berenika97
      Pięć sekund czasu III

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @Annna2 Kontynuacja Twojego poematu trzyma wysoki poziom, jest wierszem erudycyjnym i zmuszającym do głębokiej refleksji. W niewielu słowach zawarłaś ogromny ciężar historii, filozofii i osobistego doświadczenia. Wiersz jest gęsty od znaczeń. Zestawienie "Białego Domu" nad Moskwą z upadkiem Commonwealthu czy traumą Wietnamu tworzy uniwersalny obraz kruszenia się imperiów i wielkich ideologii. To nie jest proste wyliczenie, ale gorzka konstatacja, że historia powtarza swój cykl upadków, a "łabędzi śpiew" zawsze przychodzi za późno. Ważne jest pytanie o "pokrzywione drzewo człowieczeństwa". czy jesteśmy skazani na porażkę w próbach naprawy świata i samych siebie? No tak, jak u Ciebie - Zaczynasz od wielkiej historii, pociągów i samolotów, których "rozkładu jazdy" nie znamy. A potem nagle perspektywa zawęża się do "tej samej drogi", do cichych kamieni, które można dotknąć i pieścić. Historia przestaje być odległym procesem, a staje się czymś, co odciska piętno na jednostce tu i teraz. Zakończenie jest subtelne i piękne. To wiersz bardzo mądry.  

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...