Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

wołasz mnie (dajmy na to) na Pragę Północ - nie wiem
nie znam też ciebie ani twoich upodobań
ani dróg na skróty które być może opisano
w jakimś mało dostępnym przewodniku
 
(przewodnik - tak myślę - o miejscach kultury
przy dobrym winie w kielichu z szyjką
smukłą jak pręcik babiego lata
z mojej zablokowej łąki)
 
zielony jestem i brak przeciwwskazań
by dojść pod piedestał inaczej
niż poeci w poważnym stadium artystycznym
 
bo mogę z prawego
lewego
albo innego
(mniej więcej) zarośniętego brzegu


 

Opublikowano

@kb. 'zablokowanej łąki'

            ' zarośniętego brzegu'

giną gdzieś, pomimo wszystko w intrygującym opisie, ukrytego pragnienia, chęci przeżycia czegoś nowego.

Ten fragment wywołuje dreszcz.

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

i wbrew pozorom nie skupiłam się na francuskim z kostką lodu. Pozdrawiam

Opublikowano

Zacznę od końca, wydaje mi się ciekawa puenta... ta 'obojętność', z którego, ale... zarośniętego.. brzegu.

Tak jakby peel, był w fazie oczyszczania go.  Podoba mi się także tutaj...

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Treść I-szej i II- giej, zagania mnie trochę w ciemny kąt... nie wiem,  szukam tytułowego konkursu...

Pozdrawiam.

Opublikowano

@Nata_Kruk "ciemny kąt"... spieszę wyjaśnić, że ten tekst poniekąd tematycznie związany jest z artykułem, który ukazał się w 2015 roku na pewnej stronie literackiej (posiadającej nr ISSN, a więc można powiedzieć że profesjonalnej) pt. O „cwaniactwie” i „przekrętach” konkursowych. Mowa o konkursach poetyckich w Polsce, których ilość nie jest mała. no nie powiem, ciekawo zjawisko choćby o naturze socjologicznej ;)) a czy dalej trwa nie mam pojęcia 

 

 

@Dag może też dlatego po prostu (choć to nie jest proste) nie pijam ;))

@iwonaroma bingo :)) choroba

 

dzięki za czytanie, pozdrawiam

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Płyną łzy (Jak ja i ty)   A noc jest  Pustką    Która niczego  Nie wyjaśni    Nawet chłodu  Twoich i moich rąk    A dzień po nocy  Nigdy nie będzie taki sam    (Już nie wracam tam)
    • @violetta a co do przybysza, to zobaczymy jak sie zbliży do  marsa. wtedy się okaże, co to takiego. na razie pozostańmy przy tym, że to kometa. choć nasuwa się książka arthura c. clarke`a pt. "rama", kiedy to do ziemi zbliżył się ogromny pojazd obcych (z początku też był brany za kometę), lecz bez załogantów. załogę stanowiły roboty, maszyny o nieznanym przeznaczeniu... co innego w opowiadaniu andrzeja trepki pt. "goście z nieba". tam były cztery pojazdy obcych, na początku podobne do gwiazd zaobserwowane w pobliżu dyszla wielkiego wozu, tutaj załogantami okazali się obcy (fizycznie bardzo podobni do ludzi, lecz mentalnie całkowicie odmienni), którzy po wylądowaniu zaczęli zadawać bardzo dziwne pytania np. jak są rozmieszczone przestrzennie atomy w ścianie, z której nie wyodrębniali płótna van Dycka, albo o tangens kąta pod jakim znajdował się środek tarczy słonecznej, niewidocznej przez okno. to znów pytali o ubarwienie skał począwszy od sześciu kilometrów w dół, innym razem pytali o antenaty do pięćdziesiątego pokolenia wstecz. na zadane pytanie jaki tryb życia wiodą u siebie odparli, że uczestniczą w ponadczasowym wymiarze istnienia... ciekawe jakie pytania będą zadawać obcy z 3i atlas... 
    • i jak tu nie być nihilistą kiedy w takiej sytuacji filozofia jest w rozpaczach  pocieszeniem dla rogacza!   dostojewski, de beauvoir piszą o mnie scenariusze czytam, biorę nadgodziny chryste, nie mam już rodziny!   pamiętam pierwszy tego widok wracałem wtedy z biblioteki i jakby wyszli - on i ona spod dłuta michała anioła   ona - olimpia, wenus, gracja i on - hefajstos, neptun, dawid i ja, i za małe mieszkanie i my i biedny schopenhauer   ach, zostałem więc krytykiem by lać na ludzi wiadra żółci chcesz pochwały całą stronę idź - przekonaj moją żonę...
    • San z ej aj esi se jaja z nas
    • Jej świat kusił atrakcyjnością...         Kupiłem go i używałem według jej zaleceń...                                                       Było mi w nim dobrze...                      Erzatz blichtru skutecznie ukrywał pustkę..Świat obok był nieważny... Raził szorstkością prawdy i koniecznością wybierania...                 Nie dawał poczucia wtajemniczenia i wyższości...            Był taki nie...                                              Teraz spłacam dług...
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...