Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

co ty masz w sobie takiego kochana

że gdy skazano cię na zapomnienie

do niebios modły słali na kolanach

prosząc opatrzność o rychłe wskrzeszenie

 

co ty masz w sobie takiego najdroższa

że knut oprawcy miłości nie kruszył

żadna ofiara nie była zbyt wzniosła

by koić smutek udręczonej duszy

 

co ty masz w sobie takiego o miła

że gdy ze wschodu przywiało złe duchy

łąki czerwonym szalem oszroniłaś

przy huku armat w jądrze zawieruchy

 

co ty masz w sobie takiego o luba

że dla tak wielu jesteś pięknym śnieniem

oddać ci życie to gloria i chluba

czym ich urzekłaś tak naprawdę nie wiem

 

 

co ty masz w sobie takiego o piękna

choć bez różnicy odmierzasz na szali

tym co zdradzili ciebie za garść srebra

i tym co wszystko za ciebie oddali

 

25.01.2020, g. 17.25

Edytowane przez Gość (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

wszystko świetnie tylko powiedz to żołnierzom AK

ludziom represjonowanym za komuny

nie wielu poniosło karę za przewiny...i długo się śmiali

a wiesz czemu... bo ten kraj... bo ludzie na to pozwalali...

 

wybacz 

poniosło mnie

pozdrawiam 

 

 

 

Opublikowano

@fregamo piszesz taka jak to widzisz, nie masz za co przepraszać, bo piszesz prawdę. Wiem, że normalnie na to patrząc widać morze niesprawiedliwości. A mimo to zawsze byli ludzie przez tyle epok którzy potrafili się wznieść ponad to wszystko i okazać swoją bezinteresowność. Nie wiem jak to wyjaśnić.

Opublikowano

Polacy jako naród, obojętnie jak to rozumieć, czy jako nację związaną więzami krwi, czy tylko kultury i języka, są chyba w swojej masie łagodni jak baranki. Mimo wszystko nie wyobrażam sobie, żeby na jakąś większą skalę dało się rekrutować spośród Polaków takie potwory, jakie służyły w gestapo, ss, czy nkwd stalina. U nas stworzenie takiego przemysłu śmierci jak w Rosji, czy Niemczech nigdy nie byłoby możliwe. Może to i dobrze, kosztem tego, że nawet ewidentnych zbrodniarzy, ludobójców, czy zdrajców nie potrafimy ukarać. Nie wiem, nie jestem filozofem i nie potrafię odpowiedzieć na to pytanie.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

niewielu

chyba sam w to nie wierzysz. Cztery rozbiory, w tym ostatni po 39' roku zrobiły swoje. A mam wrażenie, że właśnie szykuje się piąty. Jesteśmy bardzo różni i bardzo podzieleni. Czasy zrywów narodowych można dzisiaj miedzy bajki włożyć. Zresztą szabelką nic się teraz nie wskóra. Patriotyzm? Na tym portalu też podlega obśmianiu i wyszydzaniu. Dla niektórych to nawet kwestia wstydu lub najlepszy temat kpin. Szkoda gadać. Za Twój wiersz dałbym więcej, bo niewiele osób tak myśli i o tym pisze, łącznie ze mną. :)

Pozdrawiam.

Opublikowano

A myślisz że przed rozbiorami zdrajców nie było w Polsce Janku? A targowica? A wyszliśmy na jakiś czas z tego syfu.

Opublikowano

@Bogumił przypuszczam, że zabiegi typu brak interpunkcji i wyróżniania wierszy są celowe. Mimo to w moim odczuciu ten wiersz jest bardzo piękny. Klei się sam w sobie, ma wielkie przesłanie, każdy może rozumieć je na własny sposób. Fajnie. Dziękuję.

Opublikowano

@Bogumił bardzo ładnie napisane. Rzeczywiście - to dziś chyba "niemodny" temat, dla wielu patriotyzm to tylko pustobrzmiący slogan, coś o czym pieprzyli nam w szkole.... To, że jest Polska, że jest niepodległa (co też niektórzy kwestionują) stało się chyba zbyt oczywiste i dla wielu straciło jakiekolwiek znaczenie. Ciekawe, czy myśleliby tak samo, gdyby żyli w czasach zaborów. Wtedy ludzie rozumieli, czuli czym jest patriotyzm. My nie bardzo rozumiemy. To przykre.

Opublikowano

@fregamo dodałem specjalnie dla ciebie ostatnią zwrotkę.

@Ulk trzeba dbać o Ojczyznę bo chcą ją nam Zabrać i decydować za nas głosząc jakieś puste frazesy o wspólnej Europie..

Opublikowano

@Ulk generalnie wadą tego wszystkiego, że jakieś nieznane nikomu gremia, często z idiotycznymi pomysłami uzurpują sobie prawo rządzenia narodami, z którymi nie mają nic wspólnego.

Opublikowano

Wiersz formalnie być może jest udany,

nie wiemdo końca, bo taka forma 

mnie osobiście nie przekonuje, 

od strony treści zupełnie mnie nie przekonuje...

wolałbym się kochać ze swoją kobietą

niz z ojczyzną, jakimś wyobrażonym ładem, podzialem historycznie kultywowanym. Po co ci to?

 

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby nigdy nie istnieli, Zakłamane europejskie elity, Uznały Ich tragedię za aspekt nieistotny…   Wielki butny europarlament, Zjednoczonej Europy głoszący idee, Gardząc głośnym przeszłości echem, Pamięci o pomordowanych europejczykach się wyrzekł…   Na z dalekiej przeszłości cichy głos Prawdy, Europosłowie pozostając głusi, Zaślepieni frakcyjnymi walkami, Rzucili się w wir pisania nowych dyrektyw.   I nie zrozumiał podły świat, Ogromu tragedii zapomnianego ludobójstwa, Woli ciągle tylko się śmiać, Gdy na europejskich salonach króluje zabawa…   Odmówiono Im minuty ciszy... By nie była lekcją pokory Dla światłych europejskich elit, Zaślepionych ułudą nowoczesności,   A przecież tak do bólu współcześni, Eurodeputowani z krajów zamożnych, Tak wiele mogliby się od Nich nauczyć, Szacunku do ojców swych ziemi.   Na styku kultur na kresach dalekich, Sami będąc ludźmi prostymi, Całe życie pracując na roli, Całym sercem ją pokochali,   Na każdy kęs białego chleba, Pracując wciąż w pocie czoła, Wszelakich wyrzeczeń poznali smak, Niepowodzeń i gorzkich rozczarowań…   Odmówiono Im minuty ciszy... Jak gdyby była ona klejnotem bezcennym, Ważyła więcej niż całego świata skarby, Znaczyła więcej od kamieni szlachetnych.   A przecież krótka chwila milczenia, Nie kosztuje ni złamanego eurocenta, Wobec zakłamania świata zwykle jest szczera, A rodzi się z potrzeby serca.   Przecież milczenie nie ma wagi, Skrzyń po brzegi złotem wypełnionych, Skąpanych w złocie królewskich pierścieni, Zdobiących smukłe szyje diamentowych kolii.   Przecież krótkie zamilknięcie, Tańsze jest niż znicza płomień, Kosztuje tylko jedno śliny przełknięcie, Gdy znicz całe dwa złote…   Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby jej byli niegodni, By pamięć o Nich odrzucić Obojętnością Ich cieniom nowe zadać rany…   Po ścieżkach Pamięci, Nie chcą wędrować dziś ludzie butni, Zapatrzeni w postęp technologiczny, Zaślepieni ułudą europejskości,   Po co dziś tracić czas na Pamięć, Rozdrapywać rany niezabliźnione, Lepiej śnić swój irracjonalny o Europie sen, Historię traktując jako przeżytek…   Lecz choć unijne elity, Odmówiły czci duszom pomordowanych, My setkami naszych patriotycznych wierszy, W skupieniu oddajemy Im hołd uniżony…      
    • muszę znaleźć przyjemność w oczach ciemniejszych niż porzeczkowa słodycz tak mówiłeś dotykając Lanę której piegi rozlewały się na brzegach powiek krew po utraconych dzieciach zaschła cichym dźwiękiem rwanej pajęczyny płosząc myśli zapraszasz do łóżka miły niebo źle znosi zdrady w płatkach liliowych bzów dusznych majowych porankach nie będzie zadośćuczynienia to już ostatni las ostatnie do widzenia
    • Jakoś tak posmutniałam  Dla mnie to nawet siłaczka  Pozdrawiam serdrcznie 
    • Bez słownika nie rozłożę

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • @Relsom ładny wiersz  Bardzo smutny a ja takie lubię 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...