Mrożony pies czeka na balkonie

[Jan Paweł D. (Krakelura)]

I tu jest pies pogrzebany,
że ziemia prawie na kamień.
Ostra siekiera i szpadel
ledwo dają sobie radę,
ale psa trzeba pogrzebać.

Księżyc z nieba dzwoni srebrnie,
śnieg oddzwania z ziemi dźwięcznie,
czarna wokół dołu gleba,
jeszcze drugie tyle trzeba.

Mróz kosmiczny w nas się sączy,
dziś nie damy rady skończyć,
jutro pogadamy znowu
nocą, przy kopaniu grobu.

[Paweł Artomiuk]

Ten mnie jakoś nie przekonał. Pzdr.

[Jan Paweł D. (Krakelura)]

@Paweł Artomiuk Spoko. Myślę, żeby go jeszcze raz napisać kiedyś i opisać jak nosiliśmy tego martwego psa wte i we wte przez dwa dni. Dzięki.

[Paweł Artomiuk]

Zapis pierwszej strofy jest trochę inny, co już samo w sobie wprowadza lekki chaos.

Konstrukcja drugiej i trzeciej kojarzy mi się.... z zakazanymi piosenkami

Weź to sobie zaśpiewaj na melodie "Siekiera, motyka" a zrozumiesz o co mi chodzi (zwłaszcza ostatnia strofa) :P

Jeśli mogę coś doradzić wyrównałbym pierwszą strofę tak aby złapała podobną melodię ;)

 

Pzdr.

 

[Jan Paweł D. (Krakelura)]

@Paweł Artomiuk No wiem Pawle, zważywszy, że jak widać po moich wierszach, zazwyczaj staram się pisać równo. Tutaj świadomie/półświadomie trochę poluzowałem, i nie chciałem tego pisać aż tak regularnie. Nie upieram się że wiersz to arcydzieło, pisany tak raczej na gorąco, pod wpływem chwili, po dwóch albo i trzech dniach noszenia martwego psa mojego sąsiada, dopiero za trzecim razem udało nam się go w nocy zakopać, ech gdzie te zimy teraz? ;) Spoko, dzięki, w swoim czasie być może napiszę go inaczej.

A może to bardziej materiał na opowiadanie? Kto wie. W sumie jest w tej sytuacji kilka ciekawych elementów i jakiś czarny humor, takie filmowe to trochę.

[Dariusz Sokołowski]

@Jan Paweł D. (Krakelura) Makabreska, bardzo. Pozdrawiam.

[Jan Paweł D. (Krakelura)]

@Dariusz_Sokołowski Dzięki. Pozdrawiam.

[Lach Pustelnik]

Tyle smacznego mięska

się zmarnowało

które głodnym dziczkom w kniejach

bardzo by smakowało!

[Jan Paweł D. (Krakelura)]

@Lach Pustelnik No co Ty, psiak zasłużył na godny pochówek, dobrze, że nas straż miejska nie zatrzymała.

[JWFA]

Fajny wiersz. Kopałem kiedyś grób w zimie.

Był niewielki, wielkości dwóch dłoni, ale mimo to ciężka robota.

 

Edytowane 26 Grudnia 2019 przez Jakub Adamczyk (wyświetl historię edycji)

[Jan Paweł D. (Krakelura)]

@Jakub Adamczyk To był spory pies, więc i dół musiał być głęboki.

[Gość]

Pamiętam ten wiersz :-) i moje początki na poemie :-) ech to były czasy :-)

[Jan Paweł D. (Krakelura)]

@Gosława Dzięki, miło, że pamiętasz :)

[Gość]

:-)