Menelaos

[Jan Paweł D. (Krakelura)]

Gdy po dziesięciu latach bój się skończył krwawy

zatrzymał się Menelaj wśród zwycięskiej wrzawy,

wymieszanej z wrzaskami dobijanych rannych…

Z wieńcem sępów nad głową na ścierwo zachłannych,

i we krwi unurzany,  kurzem oblepiony

nie słyszał płaczu ofiar, wzrokiem szukał żony,

aż ujrzał ją nareszcie, miecz mu opadł ostry,

i spytał: „ Hela…  nie masz może…  młodszej siostry...?”

Edytowane 13 Grudnia 2019 przez Krakelura (wyświetl historię edycji)

[Marek.zak1]

Jakże słuszna uwaga. Tysiące zabitych i rannych, miasto zniszczone i pytanie: czy było warto i czy to miało sens? 

[Jan Paweł D. (Krakelura)]

@Marek.zak1 Tak, takie wrażenie miałem czytając Iliadę: jeden wielki absurd, okrucieństwo i plejada psychopatycznych ludzi pozbawionych empatii, niemniej pięknie, barwnie i subiektywnie opisane, wielkie lustro mrocznej strony człowieka. Dzięki.

 

* sugestywnie.

Edytowane 13 Grudnia 2019 przez Krakelura (wyświetl historię edycji)