Naprzeciw

[Marek Paprocki]

idącemu wieczorem
pełnemu przeświadczenia
korytem świadomości
płyną myśli skądinąd

ziemia ręce-topole
wyciąga do nieba

wiatr zwiewnymi chmurami
poleruje księżyc

[Roman Bezet]

Raczej "W punkt" niż "Naprzeciw" ;)

Wytrąciło mnie "koryto" - przykro, nawet przeczytałem jako "korytarz" z rozpędu.
A z wiatrem znowu inna przygoda; zobaczyłem "zwiewanymi".
Eh, już nie te oczy (dobrze, ze słuch i coś tam jeszcze jako-tako).
;)
Trzcina myśląca w oziębłości globu?
pzdr. b

[Joanna_W.]

Może Bezet ma rację, że szuka tu Pascala.
Tymczasem ja widzę przede wszystkim zachwyt światem, który także dzięki prawidłom przemijania wciąż pozostaje godzien najwyższej uwagi i szacunku:

"ziemia ręce-topole
wyciąga do nieba

wiatr zwiewnymi chmurami
poleruje księżyc"

Nie będę ukrywać, że urzeka mnie to uosobienie topoli i księżyca w atmosferze wieczoru. Schyłkowość napełnia serce wieloma sprzecznymi uczuciami. Tutaj odnajduję spokój, który jest skutkiem ciągłego pozostawania w drodze.

Pozdrawiam. A.

[Bartosz_Cybula]

za moim oknem rosną dwie ogromne topole (kiedyś było ich więcej jednak wycięli), ładne drzewa, trochę mniej ładny wierszyk(ale ładny).
Pozdrawiam

[Marek Paprocki]

przyznam, że trochę bałem się decydując się na publikację tego wiersza.Komentatorzy mnie nie zawiedli.Do Joanny W. dodam,że świat,natura podpowiada człowiekowi dokąd ma iść i w jaki sposób.Gama podpowiedzi wystarczy dla różnych światopoglądów.

[Messalin_Nagietka]

Topole o tej porze - styczeń luty sieją cóś alergologicznego - Marku gdzieś je zagubiłeś w tym pięknym swym krajobrazie - ale treść jest ok
pozdrówko MN

[Marek Paprocki]

Messalinie, topole to przecież warzywa całoroczne.

[Messalin_Nagietka]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

tak - bynajmniej nie o czpianie szło - tylko o opuszczanie rąk lub coś w tym rodzaju

serdeczne pozdrówko MN