Zdrożony wiersz

[Jan Paweł D. (Krakelura)]

Przez wiersz idę do ciebie, przez wszystkie litery,

kruczę przez zaległy chłód pomiędzy wersami,

przez wszystkie pętelki idę z gardłem ściśniętym,

gdzie śmierć siebie łyżeczką odmierza i karmi

 

wiersze, jak ten, który właśnie czytasz - wiersz drogi

do ciebie, który mógłby się kończyć skrzydłami

nabiegłymi krwią, niczym dwie różowe kromki

nieba, i wszystkimi niedopowiedzeniami.

 

[iwonaroma]

Fajny ten motyw ze zdrożeniem. Zdrożenie ma chyba tę wyższość nad zwykłym zmęczeniem, że ma zawsze sens (niektóre zmęczenia są bezsensowne :(( ; przeszło się jakąś drogę i ma się doświadczenie tej drogi. 

[Jan Paweł D. (Krakelura)]

@iwonaroma Tak,  dziękuję za komentarz :)