Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Chcę pamiętać

Rejs wturlanych w siebie ramion
rozpachnioną łąkę
kwitnącą w kolorze pełnym obaw

Naszyjnik z gęsiej skórki
po spotkaniu chętnych warg
i kuszące mruczenie

Zaćmienie słońca snopem ciemnych kłosów
i łaskotanie podbródka
rozgrzanym powietrzem

Wilgotną wspinaczkę
aż do nabrzmiałych
czerwonych szczytów

Wykrzyczane szczęście
i błogą świadomość
Boga w naszej miłości

Chcę pamiętać
bo to była wyjątkowo piękna
projekcja marzeń

Opublikowano

Iris i Agato:cieszę się że się Wam spodobał. Szkoda może,że poza lirycznością i ciepłem nie ma w nim za wiele treści,poza może jedną puntą :)

Misiu:mam coś zrobisz,piszesz... jakieś sugestie? :)

Pozdrawiam serdecznie
Coolt

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Ja bym powiedział że raczej mocno ugrzeszniony ;)

Wilgotną wspinaczkę
aż do nabrzmiałych
czerwonych szczytów

Wykrzyczane szczęście

-> tego nie było wcześniej i zapewniam że nie chodzi tutaj o nic grzecznego :)

Pozdrawiam ciepło
Coolt
Opublikowano

Widzisz to co jedni postrzegają, jako grzeszne , ja odbieram jako grzeczne...

Dla mnie grzecznie uładziłeś tutaj wszystkie myśli...i nie mają już tej świeżości. Powstało coś innego, bardziej przemyślanego. Wiersz -erotyk soczysty, ale pisany już po chwili zastanowienia się, więc emocje nabrały dystansu.

Oczywiście przeróbka też mi się podoba!

Pozdrawiam
I.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Somalija Historia Ziemi i ludzkości jak trzask pioruna. Przez głowę przeleciały mi wszystkie ery, kolejne wymierania, etapy ewolucji ...  I tylko człowiek niezmienny w niszczeniu i zmienny w jego skuteczności. Co dalej? Z historii unicestwienie, z marzeń człowieka patrzenie w gwiazdy, wzrastanie. Bardzo oryginalny wiersz, inspirujący i wywołujący refleksję nie konkretną, ale gdzieś zawieszoną we Wszechświecie.
    • @Alicja_Wysocka Dzięki za wpis:). @Stracony Tak myślę i czuję, a  za miłe słowa dziękuję:). 
    • Bardzo ludzki tekst, historia o tym jak człowiek dla innego człowiek może stać się najważniejszy. O lojalności, o zrozumieniu, bliskości... 

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Tu się uśmiecham, nie potrafię się nie uśmiechnąć do Krzysztofa... Pięknie.
    • @Robert Witold Gorzkowski   Dokładnie tak, Robert. Dziękuję Ci za ten przykład - z tą sztuką kubistyczną to w punkt. Widz często widzi tylko efekt końcowy, ale nie dostrzega drogi, która do niego prowadziła - lat ćwiczeń, prób, opanowania klasycznych form.   Picasso, zanim namalował Guernikę, potrafił narysować końską głowę jak z anatomicznego podręcznika  - czyli miał i znał podstawy. Był świadomy. I właśnie dzięki tej świadomości mógł tworzyć rzeczy, które burzyły formę z sensem, nie przypadkiem. Tak samo jest z poezją – zanim coś rozbijemy, warto wiedzieć, co dokładnie rozbijamy. To trochę tak, jak z latarnią morską - nie chodzi o to, żeby przesunąć ją z miejsca, (ona musi być), Warto zrozumieć, jak działa i jak pomaga statkom bezpiecznie przepłynąć. Bez tego światło traci sens. A po co latarnie? Niech wszystko co napisane, będzie poezją   Dzięki Ci za ten głos - dodaje odwagi do dalszego dzielenia się, bo widać, że rozmowa nie idzie w próżnię:)  
    • @Alicja_Wysocka dziękuję Alicjo za wspaniałe słowa. Z pełnym szacunkiem dla Ciebie.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...