makatka z przedgórza

[owieczkaa z gór]

drzewo na górę patrzy co jest duchem
gną się byliny coraz bliżej wiatru
rośnie w jałowcach jasna kula słońca
ptaki ją karmią czarnym ziarnem maku

bez ustanku deszcz pada - pordzewiały buki
ciężko w pieśniach się znaleźć tak poszum je gubi
wlane w gardła sudeckich dolin młode wino
śniegiem do ust przymarza by go nie wymówić

[owieczkaa z gór]

mnie się podoba :)

[Catalina Acosta]

Ładny obrazek.
Nie jestem miłośniczką opisów przyrody (może dlatego, że sama nie potrafię tak pisać).
I dlatego też - nie będę się czepiać. (Choć np. pierwszy wers mi zgrzyta).

[Arkadiusz Nieśmiertelny]

Hm, "pordzewiałe buki" - ciekawe. "poszum" - już nie... ogólnie to interesujące, dosyć ładne, ale bez rewelacji, nie porusza. Pozdrawiam

Nieśmiertelności w górach życzy - Nieśmiertelny

[Arkadiusz Nieśmiertelny]

Hm właśnie zauważyłem, że to Twój debiut... w takim razie nie zrażaj się niczym, myśl, myśl, pracuj, pracuj, ćwicz, ćwicz... życzę powodzenia, sukcesów i pięknych wierszy :)

[owieczkaa z gór]

mój debiut tutaj? tak, to prawda. ale nie mój debiut W Ogóle. nie trzeba mi słów otuchy i pocieszeń: ja już znam swoją cenę. jakkolwiek: dziekuję i serwus madonna :)

[dłuto chwil]

ma swoj przyrodniczo-harcerski klimacik,za ktorym specjalnie nie przepadam,ale obiektywnie ujmując->calkiem ladny obrazek,choc razą mnie banalne okreslenia"czarny mak"i"jasne słońce"

szacuneczek;>

[Kasia_Szymańska]

Ostatni wers najlepszy. Jak zauważyłam: fraza i rytmika nade wszystko :)