Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)




chciałbym porozmawiać
z przydrożnym kamieniem
echem które plotki po
łąkach polach lasach niesie

drzewami które po swojemu
między sobą rozmawiają
niebem i jego gwiazdami
podziwiającymi ziemie

a najbardziej chciałbym
z prostymi ludźmi których
przez całe ich życie
miłość prowadzi

miłość do siebie  i Boga
która lepsze wywołuje
gdzie wszyscy są równi
nie ma kłamstwa obłudy

gdzie nie tylko kamień
z kamieniem rozmawia
lecz również człowiek
z drugim człowiekiem


 
 
   
Edytowane przez Waldemar_Talar_Talar (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

Ponieważ jestem z wykształcenia geologiem to Twój wiersz jest mi szczególnie bliski :)

 

Pozdrawiam. FK.

Opublikowano

@Franek K  -  witam   -  miło że  jest ci bliski -  dziękuje za to

i za serduszko.

                                                                                                                      Pozd.

@jacek k -  dziękuje.

                                                                     

Opublikowano

dobrze porozmawiać z naturą. weźmiemy od niej co za słuszne nam usłyszeć będzie i co chcemy wiedzieć. dobrze było tak z drugim człowiekiem pogadać. mało jest teraz rozmów. ludzie zamykają usta a otwierają gęby. 

 

pozdrawiam t. 

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Witam -  jest jak piszesz - ale co zrobić - tylko odważni

i szczerzy rozmawiają -  dzięki za wszystko.

                                                                                                                Pozd.

               

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Robert Witold Gorzkowski  lubię Twoją poezję Robert. Doskonale wiesz czym jest wolność- wiara jest wolnością, Ty wierzysz- jesteś wolnym człowiekiem. Że masz pytania? To normalne- z Człowieka wypływa.  Dziury na Krzyżu- sumienie. I miłość jest wolnością nigdy nie zniewoleniem. Wolność. Bo można być niewolnikiem i można być wolnym.  I nikt tej wolności nie może odebrać- można tylko samemu jej się pozbawić, bo wolność można sprzedać, za przywileje, stanowiska, etc... Tyle lat byliśmy w niewoli- na mapach Europy nie byliśmy, ale zawsze wolni  
    • miłość nie zna granic - rozsadza horyzont świata, pęka w dłoniach jak promień, którego nie sposób zatrzymać, jakby samo niebo rozbierało się z cienia, żeby znów zobaczyć siebie. jakby światło chciało dotknąć swojego początku. nie da się jej stłumić, bo rodzi się z ciszy, która pamięta krzyk stworzenia, z drżenia - gdy światło dopiero uczyło się wypowiadać ciemność. chcę kochać - i kocham, jak ogień, który nie prosi o tlen, jak ocean, co nie szuka brzegu, jak sen, który śni sam siebie, jak puls wszechświata, który bije w sercu atomu, jak światło, które spala się na ustach poranka. bezszelestnie, bezgranicznie, bezwarunkowo, bez zazdrości, bez cierpienia, bez końca, bez oczekiwania, bez przywiązania, bez analizowania. liczy się tylko bez, liczy się tylko to, co zostaje, gdy odejmiesz już wszystko - ciało, strach, pamięć, imię - zostaje światło, które mówi Twoim głosem, rozszczepia się na czułość, i ciszę, która ma Twój kształt, jak odbicie duszy w tafli nocy. czy jesteś, czy tylko światło uczy się milczeć po Tobie?      
    • Piszę, że widzę że skoczyć, zaskoczyć łączy się z
    • @Ewelina To ‚rozdzieranie promyka’ jest mocnym obrazem — jakby nadzieja była czymś tak kruchym, że trzeba ją złapać zanim zgaśnie. Pozdrawiam serdecznie. 
    • @Somalija tak, wyzdrowiałam i czuję się wspaniale:)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...