Zgłoś

@Gosława   Cóż innego, można robić na…skraju łąki.? ;)    niż projektować? :)    podoba mi się:) bardzo!   

@Migrena   Alchemia tęsknoty :) pięknie napisany wiersz!  w każdym słowie wybrzmiewa czerwona nuta pragnień i głębokiej więzi.   I ta cisza, która kochając tworzy nowe światy:)  Pięknie, tak tęsknić :)   

na skraju łąki tam gdzie jaskrami usłany kobierzec Anna ma swoje miejsce pisze wiersze nieporadne z ledwością dotykające metafor kiepskie pełne przemilczeń i bólu a jednak kłujące do szpiku kości winnych biedna myślała że świat przyjmie z otwartymi ramionami te liche słowa zapisane na skrawkach serwetek lub w pośpiechu na zdreszczonym kawałku uda w miejscu gdzie jeszcze nie zdążyła wyschnąć ślina rozdrapywane raz za razem historie zgryzane niczym paznokcie do krwi aż po ciekłość nagłych wybroczyn wspomnień mężczyzn którzy zawiedli i kobiet dla których jest solą w oku    

Dzisiaj wieczorem  Baby mielą ozorem    I nic się nie zmienia  W świecie iluzji i kłamstwa    Bo świat ma zapach  Świeżej krwi    Wylanej jeszcze dzisiaj  Z gorącego kotła    Na moje wspomnienia  Na moje marzenia 

Zamgleniem jesteś, zieleni moich oczu.! Rozbłyskiem substancji, nieuleczalnej przypadłości. Schowanym kawałkiem, pod powieką co nie pozwala zapomnieć dotykającego smaku. Skórką pachnącą, mechaniczną pomarańczą pomiędzy bólem rozkoszą zjadaną  w dzikości ust.!