naszkicowani jednym wzorem

[dłuto chwil]

karmą - nektarowe nuty
gnijące w nakazanym milczeniu

już przełknęłam pleśń konwenansów

rozkurczam źrenice konopii
na słone błoto
napiętnowanego mordercy

przede mną - dwa bieguny

biję się z podobieństwem
przegrywam
unosząc skruszone powieki
na przestrzeń w nas tkwiącą
wypełnioną rozżarzonym szkłem
i nieodłącznym
syzyfowym głazem

odzwierciedlamy taki sam obraz

my
ospałe kolibry
żywiące zwaśnione pisklęta:
ciepło letniość zimno

[pan_ktotam]

drobiazgi:

szłem - szkłem

konopi - przez dwa 'i'?

zrenice - bez 'ź'


to tak na wstępie, jeżeli chodzi o zadrapania techniczne
zapisałem sobie ten wiersz, jak znajdę czas, to może wrócę...

/ktotam

[dłuto chwil]

z tego co mi wiadomo "konopii";)
biorę obróbki w swoje ręcę
czekając na kolejne wskazówki

żółwik

[Tdk crew]

coś w tym jest podoba mi się, ale czegoś brakuje mała kosmetyka chyba i będzie :)
Pozdrawiam

[owieczkaa z gór]

hmm...? doprawdy...? prawie jestem skłonna Ci uwierzyć. pozwól że pośledzę inne i wtedy :)

[wedrowka]

wiersz przemawia do mnie, "nektarowe nuty"- tak!
"rozkurczam źrenice konopii
na słone błoto
napiętnowanego mordercy"- tak!
"ciepło letniość zimno"- nie... niebardzo
tylko to...
pisz, pisz... prosze pisz.