Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Czas, to on nieubłagalnie płynie,
To on zaciera wspomnienia,
Uczucie to we mnie wciąż żyje,
Lecz odeszły w dal marzenia.
Czas, to on leczy rany,
Także te w sercu powstałe
Pomaga wprowadzić w życie zmiany
Przekształca na kolorowe życie czarno- białe.
Leczy skazy, które zrodziły się z miłości
Z płomienia, wnętrzności spalającego,
Usuwa jad serce niszczący
Pomaga zapomnieć o tęsknocie do ukochanego.
Lecz nie wiem ile czasu musi jeszcze upłynąć,
Ile wyleję łez
Jak kwiat umiera, tak i uczucie musi zginąć,
Kto pierwszy zniknie miłość czy ja też?
Niczym feniks z popiołów , kiedyś i ja powstanę
Moje serce zatruwane z każdym dniem,
Mimo trucizny spływającej na ranę,
Także kiedyś wyleczy się.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...