Drzewa

[Domimarzycielka]

                                 Nie  skłamią , nie wyjawią prawdy .

 

 

                                 Spowiednicy młodych ludzi .

                                   Powiernicy winy wisielców .

                                 Opiekunowie marzeń dziecięcych .

 

 

             Dźwigają ciężar swojej dojrzałości , piękniejąc z latami

                       Szum liści, to echo wszystkich słów świata .

            

 

                     Wiatr pobudza je do mowy w języku milczenia .

 

 

          Zaklęci w wiele gatunków, świadkowie przemijania wieków .

 

[WarszawiAnka]

Witam na Forum! 

 

To piękny i bardzo refleksyjny wiersz! W krótkim tekście zawarłaś głębokie przemyślenia.

Podoba mi się tym bardziej, że bardzo lubię drzewa i mam podobne odczucia.

 

Wprowadziłabym jedynie drobne zmiany:

 

1. kolejność wersów:

     "Opiekunowie marzeń dziecięcych.

      Spowiednicy młodych ludzi.

      Powiernicy winy wisielców."                                 

 

2.  "Dźwigają ciężar swojej dojrzałości" , piękniejąc z czasem / piękniejąc z upływem lat.

 

Usunęłabym też zbędne spacje:

 

  Nie skłamią , nie wyjawią prawdy .

 

 Opiekunowie marzeń dziecięcych.

 Spowiednicy młodych ludzi.

 Powiernicy winy wisielców.

 

     Dźwigają ciężar swojej dojrzałości  piękniejąc z upływem lat.

   Szum liści to echo wszystkich słów świata .

      

     Wiatr pobudza je do mowy w języku milczenia .

 

     Zaklęci w wiele gatunków, świadkowie przemijania wieków .

 

 

Pozdrawiam :)

[iwonaroma]

Ciekawy wiersz, także pod względem formy! :)

[Gość Franek K]

Ładnie, nastrojowo :) Tylko po co te kropki i spacje przed nimi?

[Waldemar_Talar_Talar]

Witam -  miło przeczytać - 

                                                                                        Pozd.