Sen i jego sny

[Znienawidzony]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

[Justyna Adamczewska]

Pozwól, że zbiorę myśli. Odniosę się na pewno. Miłe, że zaprosiłeś do kolejnego wiersza. Dzięki. J. 

[Znienawidzony]

@Justyna Adamczewska Czekam na opinię, pozdrawiam :)

[Sylwester_Lasota]

Ze snem różnie bywa... ze snami również, ale jedno jest dla mnie pewne, sen nie śni. Śnią śpiące podmioty.

Pozdrawiam :)

[Znienawidzony]

@Sylwester_Lasota To prawda, pozdrawiam.

[Annie]

Nie można cie zacytować, bo chyba wkleiłeś obrazek, ale chciałam powiedzieć, że miałeś chyba świadomy sen :)

Nie każdemu to jest dane.

Pozdrawiam

[Znienawidzony]

@Annie_M Pozdrawiam również

[tetu]

Mocno oniryczny klimat. 
Zaintrygowałeś tym wierszem. Na początku wykluczał mi się wers 2 i 4. Potem stwierdziłam ok, podmiot bierze udział w tym śnie i w tym śnie jest tego świadom. Ale czy śpiący człowiek może być świadomy tego że śni? I tu mi się coś wyklucza.  Potem pomyślałam, że podmiotem w wierszu jest sen sam w sobie, zważywszy zresztą na tytuł miałoby to sens:) Ale pojawiła się kolejna wątpliwość. Jak sen może się budzić i przecierać oczy? Raczej to człowiek budzi się ze snu.
Potem jeszcze jedna wizja:) pomyślałam że to chyba jakaś niesamowita, wręcz niemożliwa sytuacja w życiu peela, której się kompletnie nie spodziewał np coś nagle zobaczył i nie mógł uwierzyć własnym oczom (nieraz mówimy chyba śnię, przecieramy oczy z wrażenia) 
i dlatego też pomyślałam że może sen występuje tu pod postacią personifikacji? Rzeczywistość w którą trudno uwierzyć? Mnóstwo pytań, na które pomimo wszystko nie znalazłam jednoznacznej odpowiedzi. Jednak jest tu coś, co mnie zatrzymało. Chyba ta świadomość przeplatająca się z nieświadomością:) Pozdrawiam.

[Znienawidzony]

@tetu Bardzo mi miło, pozdrawiam :)