Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Księżycowy kosmyk


Rekomendowane odpowiedzi

Księżycowy kosmyk
Odsunęłam ten księżycowy kosmyk z twojego czoła
Żeby zajrzeć w oczy, które niebu kolor zabrały

 

 

Spokojem malowane, jak o brzasku mazurskie jeziora
kilka lat temu, w tym samym miejscu

i moim spokojem się stały

 

 

Oczy – lustrzane zwierciadła

z odbiciem dawnych wspomnień
składają obietnice, ich spojrzenie jest wolne od łez

 

Przyszłość budują z nadzieją

delikatne, zamglone

urocze

patrzą zalotnie spod subtelnych rzęs

 

 

Z biegiem lat poznałam różne barwy twoich oczu
o których wspomnienia kolorują mi sny

Dlatego odsunęłam powoli ten księżycowy kosmyk z twojego czoła

Żeby czerpać radość

Z oczu twoich mgły

 

 

 

Edytowane przez Ewula (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Ewula może zmienisz na małe litery:

 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

 

 

bo, tak w wierszach się nie pisze. Wiem, ze to z szacunku do odbiorcy tak napisałaś, ale nie jest to poprawne, wg mnie. To tylko sugestia. 

 

Piękny wiersz o pięknym uczuciu. Delikatny, opiekuńczy, czytałam już parę razy. Robi wrażenie. Szczególnie:

 

Pozdrawiam J. 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

I oto chodzi, droga autorko. O to chodzi! :)

 

Nie chce mi się cytować co mi się podobało, bowiem nie widzę powodu, dla którego miałbym cytować cały wiersz. :)

Edytowane przez Wędrowiec.1984 (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...