Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

Stoi przed nim naga. On bat w ręku trzyma,

czuje potworne, dzikie podniecenie.

Żadna siła go już nie powstrzyma,

bo to, czego chce, to jej zniewolenie.

 

Wypięte pośladki czekają na bata,

rozkoszny ból drżenie wywołuje.

Ten, co je bije wciąż nimi pomiata,

bat ciągle świszczy, rozkosz mu gotuje.

 

Jego penetrator zaraz się dobierze

do obu otworów, co już nań czekają.

One zawsze chętne, przy swoim treserze,

posłuszne, gotowe. Nigdy dość nie mają.

 

Już są połączeni. Rozkosz niesłychana,

a bat ciągle w dłoni do akcji gotowy.

Ona w swoim wnętrzu czuje swego pana,

który właśnie dał jej nowy wóz sportowy.

 

Ból przepotworny rozrywa jej ciało,

oba otwory pracują na full.

Jeden samochód, to jednak za mało,

chce tego więcej - niech płaci, jak król.

 

Nagle poczuła w ustach trzonek bata,

wio, Anastazjo, słyszy zawołanie.

Klepie jej pośladki, a potem rozgniata.

Kocha tej pięknej bestii ujeżdżanie.

  

Wreszcie eksplozja tak oczekiwana,

między pośladkami  rozlewa się sperma.

Leży w bezruchu, jak klacz zajechana

i myśli, naprawdę, Grey to nie oferma.

 

Kocham cię Greyu, kocham twoje żądze,

kocham, jak batem smagasz moje ciało.

Kocham twą władzę i twoje pieniądze,

kocham to, co mnie dzisiaj od ciebie spotkało.

 

 

 

Edytowane przez Marek.zak1 (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

Co chcesz osiągnąć publikując takie beznadziejne wiersze o niczym, bez przekazu?

Chcesz zaszokować, chcesz pochwał, uśmiechów?

Ode mnie nie dostaniesz.

Opublikowano (edytowane)

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

-------------------------

Jest to podsumowanie "50 Twarzy Greya". Ta książka i film są światowym fenomenem, i zamiast, jak wielu, powiedzieć, że jest beznadziejny i o niczym, warto zastanowić się, jaka jest przyczyna takiego globalnego odzewu. A przyczyny  nie są w samej erotyce, bo tysiące ostrzejszych filmów jest dostępnych na rynku. 

Edytowane przez Marek.zak1 (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

-------------

Mój wiersz jest Greyem w pigułce, gdzie napisałem to, czego otwarcie nie napisano czy nie pokazano w filmie. Zatarte zostały granice, do tej pory mocno istniejące. Tak więc Grey jest współczesnym księciem, a jednocześnie zboczeńcem, Anastazja jest kopciuszkiem, a jednocześnie prostytutką, a wszystko podlane sosem Harlequina, gdzie wielka miłość i happy end.  Jednocześnie jest pokazane, że partner ma być partnerem, ale jeśli jest przystojnym miliarderem, to może robić co i jak chce, bo o takim, niegdyś księciu one marzą, a to że używa bata, wcale Anastazji nie przeszkadza. Ten film ma 2 czy 3 dna i warto go zobaczyć. Kiedyś była skandalizująca "Pretty woman" a teraz twórcy poszli po całości.  

Opublikowano

Dla mnie ten utwór to ośmieszenie kobiety gustującej w sado-maso,

ukazujesz tu kobietę, która dla korzyści materialnych zniesie każde poniżenie,

która w dalszej perspektywie wyniesie z niego korzyść i przyjemność.

Dla mnie to brzmi seksistowsko.

 

Nie czytałam "50 twarzy Graya", nie znam za bardzo głównej bohaterki,

ciężko mi ją ocenić.

 

Ale jednej rzeczy nie mogę zrozumieć - słyszałam wiele negatywnych opinii nt. ww. książki,

ale przeważnie pochodziły one od osób, które jej nie przeczytały.

Jednak wiele osób, które sięgnęło po tę lekturę wygłosiło pozytywne recenzje.

Świadczy to tylko tym, że tematyka utworu jest uważana za jego główny mankament.

 

Owszem, zgadzam się, że o wiele łatwiej wcisnąć czytelnika w fotel opowieściami o sad-masochistycznym seksie

niż o perypetiach życiowych pracowników fabryki zapałek, ale moim zdaniem to tej książki nie przekreśla.

Wiele osób, które czytały, chwali umiejętności narracyjne autorki.

Nie wykluczam, że i ja kiedyś po nią sięgnę :)

 

Tyle tymczasem :)

Opublikowano (edytowane)

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Też starałem się coś napisać pod 50 twarzy Greya.  :)  ale u mnie wyszło zdecydowanie równiej jeśli chodzi o rytm (Nie mylić że lepiej). Niestety u Ciebie tragicznie wali się rytm i wymuszone rymy biją po oczach. 

Popracuj nad tym trochę. 

 

Edytowane przez Marcin Krzysica (wyświetl historię edycji)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Kiedy umrę, mnie nie chowajcie, tylko prochy me wiatrom oddajcie.  Miast ginąć w nieznanym rzędzie, niech burze poniosą je wszędzie, aż ślad mój waszym się stanie.   Bo kiedy umrę, ja być nie przestanę, tylko wspomnieniem waszym się stanę. Jednym miłym, kochanym, innym znów mniej zrozumianym, a jeszcze gdzie i mocno zgorzkniałym.   Więc zamiast chować, odpust mi dajcie: od nieczułości i bezzrozumienia, od win minionych, czasów straconych, co ich nie dałem, a tak pożądałem. Od bezsilnosci i niezaistnienia niech mnie umyją wiosenne deszcze. I światłograniem w strudze słońca niech się stanę, we wszystkich kolorach, losem rozdanych wzorach, gdzie bywać chciałem, odwagi nie miałem, osiądę teraz skroplonym kurzem. Smugą cienia wam zagram na murze. Ku zadziweniu i dla przebudzenia, dla nowej myśli wskrzeszenia śladem palca na szybie was wzruszę i odpocznę na chwilę waszym przebaczeniem zanim dalej w drogę wyruszę. I żył będę, bo muszę. Tylko odpust mi dajcie.
    • Najwolniej jak się da: pędem.  Przez życie idziemy razem: całkowicie sami.  Cofając się wstecz widzimy przyszłość:  pałęta się gdzieś ze wspomnieniami.  Tuż przy nas kroczy Bóg: widoczny w swej niewidzialnej odsłonie.  A człowiek? Dziś jakoś bardziej w siebie wierzy: w przyciasnej cierniowej koronie ...     
    • Każdy dzień dla mnie to jak łza nad pudełkiem wybrakowanych puzli. Zastanawiam się nad ludzkością, nad tym, z czego wynikła i czego jest rezultatem. Możliwe, że jednak pomyłki. No bo skąd się bierze ten samopowielający wzorzec, gdzie co -nty człowiek na ziemi jest "niedopasowany," " niekompatybilny," nie trafia "na swojego," odstaje od przyjętych norm i "nie ma dla niego miejsca"? Człowiek szuka i nie ma, nie może odnaleźć siebie w kilku miliardach innych poszukujących.  ... Czego? Chciałabym po prostu usiąść kiedyś w barze i zamówić lustro. I niech przysiądzie się do mnie ten, kto zamówił to samo ... (Z tego właśnie powodu z reguły omijam bary.) Wolę śnić o granatowych łabędziach - tylko dlatego, że nie wiem, w jakim kolorze jest antracyt Wolę cofać się do przodu - wiem, dokąd wracają błędy.  Wolę być otwarcie zamknięta - w końcu każdy może podejść i sam sobie otworzyć. Kiedy mijam ludzkość, nigdy się nie rozpoznajemy, nie witamy, nie pytamy o samopoczucie.  Kupiłam dziś belę jedwabiu i właśnie upycham ją do butonierki Boga, który jasno mówi, że "nie szata zdobi człowieka."  Odwracam się, by jeszcze raz na Niego spojrzeć.  Bardzo przystojny.  Podejrzanie ludzki! Kaszmir. Z metra.
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @Wochen Jesiennie i ten szelest litości niesłyszany odbija się echem.
    • Literatura to jedyna religia, której Dekalog przykazuje kłamstwo w dowolnych konfiguracjach i kontekstach.     
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...