Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Znaki czasu?

Bogdan Brzozka
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Bogdan Brzozka

Bogdan Brzozka

Opublikowano
Opublikowano (edytowane)

                                czy w labiryncie
                 połyskujących błękitnym światłem
                magicznych portali zapraszających
                                           wejdź
                             u nas będzie ci najlepiej
                                    od lat kilkunastu
                                po przełomie wieków
                    zaczniemy wzajem mniej zauważać

                                        new - tech
                                        know - how
                                           a więcej 
                                takiego z krwi i kości
                                          myślącego
                                           czującego
                                          pragnącego
                                 człowieka w człowieku

                                                                                                                                                                                                                      

                               

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

                                   

Edytowane przez Bogdan Brzozka (wyświetl historię edycji)
2
Bogdan Brzozka

Bogdan Brzozka

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Także mam takie wrażenie, niestety - mało tego - z własnych obserwacji wyciągam konkluzję, że rośnie pokolenie jednorękich młodych ludzi, nierzadki jest widok młodego człowieka który np. jedną ręką przygotowuje kanapki a w drugiej nieodłączny smartfon. To jest chore... tak samo jak smartfon zastępujący od najmłodszych lat dziecku mamę, nianię, telewizor i relacje czysto międzyludzkie. Pozdrawiam Sylwestrze.  

Klara

Klara

Opublikowano
Opublikowano

Hej:)

a może od kilkunastu lat* i bez wzajem*?

Uważam, że smartfon to najlepszy przyjaciel kobiety:)))

A tak na poważnie, to staram się, aby w moim domu dużo się rozmawiało, czytało książek i korzystało z uroków przyrody. Myślę, że warto powalczyć o drugiego człowieka:)

Pozdrawiam:)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Berenika97
      już niedługo

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @iwonaroma Ja już się określam, że jestem człowiekiem, gdy chcę wejść na swoją pocztę. :))) Pozdrawiam. 
    • Berenika97
      lebioda

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @GosławaNie o to chodzi, Twój wiersz jest właśnie taki - działa na zmysły, na wyobraźnię. Nigdy nie widziałam jak uśmierca się zwięrzęcia. Może dlatego zrobił na mnie tak ogromne wrażenie. 
    • Leszczym
      Szamotanie z plamą

      Przez Leszczym · Opublikowano

      @hania kluseczka Koleżanka to jest zdaje się specjalistką puenty, a nie morałów :))   @violetta Piszę o sytuacji, a bywają takie, że tej winy rzeczywiście nie ma, choć peelowi wydawało się przez 20 lat że była. A jak peel się połapał w końcu to dziwnie mu z tym było i też długo. Życie i takie pisze scenariusze. Dużo spraw również damsko - męskich ma duży wymiar niechcący. 
    • Berenika97
      O umarłych wersach

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @Simon Tracy To Twój  bardzo wyrazisty, mroczny świat, który żyje własnym rytmem - na pograniczu snu, koszmaru i metafizycznej medytacji. Jest w tym coś z Poe, coś z romantycznej makabry, ale też bardzo osobisty ton – jakby narrator wędrował po własnym, prywatnym zaświecie.   
    • Gosława
      lebioda

      Przez Gosława · Opublikowano

      @Amber to jest jedno z moich ukochanych dań zaraz po czerninie z kluskami ziemniaczanymi uwielbiam

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @Krzysztof2022 dziękuję pozdrawiam serdecznie @Simon Tracy bo takie to właśnie były sielskie klimaty  A ten mrok który mimo wszystko był to dla gospodarzy codzienność    @iwonaroma dziękuję Ikonki za miłe słowa pozdrawiam serdecznie @Wędrowiec.1984 bój się bój Łap @Wiechu J. K. w latach 80 też można było takie rzeczy zobaczyć  Ja wychowałam się na wsi i dla mnie widok zabijanych zwierząt hodowlanych jakoś specjalnie nie ruszał  Teraz zostałyby na moich rodziców nasłane wszelkie możliwe służby  Wtedy to była normalność że zwierzęta hoduje się na mięso  Co prawda mój tata nigdy osobiście żadnego nie uśmiercił  Prosił o to sąsiada  Miał jak na "chłopa" za miękkie serce  Nawet burzy się panicznie bał i uciekał z domu do sąsiadów  To mama była takim filarem twardo stojącym na ziemi i wszystko mocno za "mordę " trzymała  Lubiłam jako dziecko pomagać przy porcjowaniu mięsa  A smak świeżonki do tej pory pamiętam i czerniny takiej zupy z krwi kaczki   @Berenika97 przepraszam nie chciałam nikogo obrzydzić  Po prostu lubię pisać takie bardzo realistyczne wiersze żeby było czuć tą autentyczność przeżyć  Pozdrawiam serdecznie i bardzo dziękuję za słowo pod wierszem

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...